serendipity

Anadolu'da bir kültür vardır. Çocuk doğduğunda bereketiyle birlikte etrafını da nasiplendirir yani daha yalın ifadesiyle “rızkıyla dünyaya geldi.” deriz.

Daha dün gözünün önünde emeklemeye başlayan sözlük sitemiz bugün itibariyle 2. Ayını doldurmuş bulunmaktadır.

Büyüdük, okullu olduk, kimimiz askere gitti kimimiz kariyer peşinde gitti ama hepimiz bir arada olmaya, nikah memuruna söz verir gibi söz vermesek te; karanlık gecelerde yorganı başımıza çeker gibi kalpten geçen dualarla yeminlerimizi de sözlerimizle destekledik.

Evet 2. Ay doldu, neredeyse birkaç saat sonra 3. Ay da ilk gününden yaş almayı tan yeri ağarınca ilan edecek.

Büyüdük, serpildik...
İlk aşkım ilk heyecan modunda elimiz ayağımıza karıştığı o malum güne biz de Eros'un izniyle eriştik.

İlk aşkın heyecanıyla hatta 3 gündür size açılmaya niyet ettik;
Niyetimizi sol framede yer alan “koordinatör başvurusu” başlığıyla blöf yaparak duyurduk aslında...

Aşkımız karşılıksız kalmamış olacak ki olağanüstü ilgi gördük..
Çok bilinmeyenli denklemler arasında x'in 6.kuvvetinin türevini alıp 5'e indirdik olmadı, integralini aldık 7'e çıkardık yine gönlümüz razı gelmedi...

En sonunda milli takımın hazin sonu bizi çok etkilemiş olacak ki milli takımımızın 11 yazar olmasına karar verip, sahaya aslanlarımızı ve ceylanlarımızı çıkarmak istedik. Milli takıma ayıp olmasın diye adına “koordinasyon merkezi” dedik!

Günün anlam ve önemine binaen; mr&mrs koordinatörlerimizi Quenn'in -we are the champions- şarkısı eşliğinde huzurlarınıza sunuyorum.

Alkış tutan elleriniz dert görmesin

(yazar:aydakigunes)

(yazar:lafuguzaf)

(yazar:kamehameha)

(yazar:erbakanin adami)

(yazar:beyaz zenci)

(yazar:slendergray)

(yazar:jurgen)

(yazar:ne yazacagini bilemeyen yazar)

(yazar:morpheus)

(yazar:nightfall)

(yazar:medikalninnici)

Sevgili güven sözlük sitesi sakinleri;

23.09.2018 Pazar günü, sabah saatlerinde bir doğum sancısıyla dünyaya teşrif ettik. Daha dün taze bir bebekken bugün kırkımızın da çıktığını, büyümeye çalıştığımız bu evrede bebeklik boyutunu bir adım ileriye taşıyarak, "1.nesil yazarlıktan", 2. Nesil yazarlık" alımına doğru yola çıktığımızı an itibariyle ilan ettik. Henüz yeni olmamız sebebiyle, bizi pek sevmeyenlerin çokça (bkz:ağla)dığını oldukça çok sevenlerimizin de (bkz:ohaaa) bu nasıl bir bebek! şaşkınlığıyla bağrına bastığını gördük.

Büyümemizin şerefine beraber büyüdüğümüz yol arkadaşlarımız olan sizler için ufak bir sürpriz hazırladık. Sürprize geçmeden önce;
Beethoven "Moonlight Sonata" ile birkaç dakika gevşeyip huzuru eriştiğiniz o anda bir kaç dakikalığına (bkz:me before you) filmindeki Louisa Clark olunuz.Evet şimdi ellerinizi sımsıkı birbirine bağlayıp, hep mutlu olduğunuzu, gözlerinizin de umuda göz kırptığını hayal ediniz.
Hazırsanız. Şimdi tamam.

Bizler daimi umut ve güvenilirliğe yelken açmışken; "2. Nesil Yazar"larımızdan ses gelmeye başladı bile...
"2. nesil yazar"larımızdan ilki olan (yazar:acemiyazar)'a "merhaba" bile dedik.

Her daim göz bebeğimiz olacak olan "1.Nesil Yazar"larımızın kutsal anısına naçizane videomuzu hazırladık.

Hadi buyrun hep beraber izleyelim..

Malumunuz bugün Pazar, mutlu haftasonları seromonisinin sonuna gelirken “saat kaç oldu?, bugün günlerden ne, aylardan ne??” Sorularını yöneltirken bir baktım bugünün “23.12.2018” olduğunu farkettim.
Günler aylar birbirine karışmışken anlamadım ilk önce. Malum bebek büyütüyoruz!
Yakamızdan akan kusmukların sorunsallarından 3. Ayımızı doldurduğumuzu farkedemedik.
(bkz:admin olmak kolay mı)

Neyse efenim alakasızlığa maydanoz misali kulağıma bir Karadeniz şarkısı (galiba) çalındı.
Tam olarak şöyleydi sözleri de;
“Islanduğum ilk yağmursun çölümde
Başkasının değeri yok gözümde
Mühürledum şu kalbumi senunle
Vereyim son nefesumi elunde

Demir atar limana hüznün gemileri
Yüreğumde yar sancın var uyumam geceleri”

Hazır uyumam geceleri derken sanatçı, bizim de uykusuz geçirdiğimiz 3. Ayımızı dolduruyor olmamızın Şerefine neden kutlama yapmıyoruz ki dedim?

Aslında Kendimizce hazırlık yaptıysak ta olmadı!! Hava muhalefeti dolayısıyla Göbeklitepe'nin ilk konukları biz olacaktık halbuki.
Neyse efenim.
Bebek zor işmiş, sağolsun moderatör abileri, koordinatör kardeşleri, gönüllü yazarları olsa da kem gözler tarafından uzaktan yahut yakından (bilemicim) ara ara nazara gelir olduk. Yüce Gönüllerden geçen dualar ve aminlerle hastalıklı günlerimizi el birliğiyle atlatıyor olduk.
Hızla büyüyen serüven kalbimi yerinden çıkartacak heyecanda olsa da bazı gerçekleri bilin diye başka şeyleri de iliştireyim dedim satırlarıma.
Eee 3 aylık olduk abileri, ablaları.
Patiklerin içine ayaklarımız sığamaz, yattığımız beşikte rahat yatamaz olduk. Gelen gidenimiz, misafirimiz derken mekan da yetmez oldu.
Artık bir tık ta yetmeyeceği için iki tık daha önlem almaya gittik.
Neydi bunlar;
Kıyafetlerimize sığmayınca büyüyünce de giyer mantalitesiyle 2 büyük bedenleri almaya başladık. Ayrıca mekan sığmaz olduk, tadilata gidip mekanda işlevsellik sorunlarına ağırlık verdik.

Kış mevsiminde ne zormuş inşaat, tadilat işi!!!
(Bir daha tövbe)

Ne diyordum...
Hımmm
Aaa tamam hatırladım!

Büyüdük ama gördük ki fazla nazara geliyoruz. Altın çamura düşse değerini yitirir mi hesabı, çamura düşmesini beklemeden, vitrinin de geleni geçeni hayran bırakabilsin diye değerini korusun niyetiyle başında muhafız gibi bekliyor olduk.
komodo ejderi yetmez dedik, görüntü var ses yok olsa da golyat kurbağasını da ekibimize dahil ettik.

Geçtiğimiz günlerde siz de denk gelmişsinizdir muhakkak.Yerli ve milli elektroşok silahımız wattoz çıkınca dayanamadım sevgili bakanımıza whatsaptan mesaj attım.
Üye adedince Haziran ayındaki postanıza bize de ekleyin deyip, sipariş verdik.

Dost var, düşman daha çok var malum. Önce sizlerin huzuru sonra bebeğin uykusu dedik.
Ayrıca bu bebeğin bu aralar ağzından salyalar akmaya başladı; hayır olsun dedim ama “aguuu” falan da demeye başladı, sağlıkçı abi/ablaları diş çıkartacaktır ondan öyledir dediler. Dişleri bilenen tek bebek değildi ama neyse dedik, uykusuz gecelerin üstüne bir de ateşli geceler başladı.
Geçecek bugünler de geçecek...

Gözümün önünde hepinizin eseri olan bu şaheser büyüyor. Duygu yüklüyüm. Dolar da düştü ama selpak mendilin fiyatı düşmedi ey Ruhsar Pekcan
Neyse olsun ağlamaya devam!
Eee kutlu olsun o zaman 3. Ayımız!
Neşe, sağlık ve mutlulukla ile...

Nostalji yapalım dedik;
Tekrar dinlemek isteyenler için;

güven sözlük şarkısı

Ayrıca 1. Nesillerimizi de unutmayalım onları da bir hatırlayalım hadi!
güven sözlük tanıtım ve teşekkür videosu

Mersin Çağ Üniverstesi'nde psikoloji öğrenimi gören rahmetli genç kızımızdır. Arkadaşıyla bir avm'de buluştuktan sonra her genç kız/erkek gibi evine gidebilmek için minibüs kullanmayı tercih etmiş ve bugün hayatının baharından koparılacağını bilmeden yoluna devam etmiş ancak yol bitmeden kendi hayatı gitmiş bir genç kızımızdır ayrıca.

Başına gelenleri özetleyecek olursam;
Mersin'in Tarsus ilçesinde 11 Şubat 2015 yılında evine gidebilmek için mininüse binmiş, en son yolcu olarak kaldığı dolmuşta tecavüz girişimine direndiği için önce defalarca bıçaklanmış ardından demir çubukla dövülmüştür. Daha sonra Özgecan Aslan'ın cesedini yakmaya çalışmışlar ancak bir kısmı yansa da bir kısmı yanmaya kainat kabul etmemiş, evren utanmıştır. Genç kızın hayatına kasteden 3 kişi Özgecan'ın ellerini de kesmiştir.

Genç kızın yanmış bedeni olaydan bir gün Sonra yani 12 Şubat 2015 günü suçu beraberindeki iki kişiyle işlediğini itiraf eden kişinin jandarma ekiplerini olay yerine götürmesi ile bulunmuştur. Cinayeti asıl işleyen, dürtü psikozu şeref yoksunu, kart zampara Suphi Altındöken'dir. Cinayete babası da yardım etmiştir. Katilin babasının adı da Necmi Palandöken'dir. Daha önce Kuyumculuk yapan sonrasında iflas eden baba ve oğul minibüs şoförlüğü yapmaya başladılar. Mahkemeye çıkarılan 3 zanlı ağırlaştırılmış müebbet ve 27 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Özgecan Aslan'ın katillerinden Suphi Altındöken Adana Kürkçüler E tipi kapalı cezaevinde uğradığı silahlı saldırıda kalbine isabet eden mermi sonucu ölmüştür.

Özgecan Aslan Türkiye'nin kilit ve sembolik isimlerinden biri olmuştur ancak benim için başka bir önemi var. Her işkenceye/tecavüze/öldürülmeye karşıyım, insanlar ölecekse kendi ecelleriyle ölmeli yasal şartlar altında başka türlü ölümleri kastetmiyorum, onlar ayrı!

Gece 00:00 sularıydı sanırım bundan 4 yıl önce. Erken uyumayı denemiş kitap dahi okumadan yarı yatağıma uzanmış haberleri okuyordum. Ancak Ne olduysa haberleri de okumaktan vazgeçtim. Sosyal medyada hepinizin de bildiği bir ünlü ara sıra masal hikayeleri paylaşırdı. Ben de kafam dağılsın diye ara sıra okurdum hatta. Yine bir hikaye anlatmıştı. Evine gitmek isterken tecavüze direnip hayatından koparılan bir genç kız anlatılıyordu.

İrkildim, o kadar derin işkenceler vardı ki, hikayedeki ormanlık alanda yankılanan çığlık sesleri adeta odamda yankı buldu. Daha fazla okumaya dayanamadım birkaç tur attım, nefes aldım ayağa kalktım.
Bu nasıl hikaye dedim!
Meğer hikaye değilmiş!
Zaten gerçeğin ta kendisiymiş!
Böyle bir şey nasıl olurmuş!
3 gece kulaklarımda bir genç kızın sesi yankılandı durdu!
Vicdan mı dersiniz, başka bir şey mi dersiniz;
Bilmem!
Ama o kızın çığlıkları adeta kulaklarımda, babasının kefenlenmiş cesedine dokunmayacak kadar kendisini kaybettiği anlar halen gözümün önünde.
Ben hikayesine dayanamadığım olayın gerçek olay anlatıldığından bihaber okuduğum o satırlar sonrası tüm başına bu haksızlık gelen insanları/hayvanların acı çığlıklarıyla adeta yaşamaya çalışıyorum.
Çığlık sesli olsa da sükutu vaveylanın sesini bizler duymamaktayız ancak evren de yankı yapmaktadır.
Tüm Özgecanların ruhu şad olsun!
Nur içinde uyuyun!

Sözlük sitemizde 4 ayımızı devirdik 5.ye de yelken açtığımız şu günlerde artık birbirimizi iyi tanıdığımızı belirtiyor ve bunun üzerine bu başlıkta o sırada online olan tüm yazarları kapsayacak şekilde en'lerimi sıraladım.
Bakalım benim en'lerim nelermiş;

En sabırlı, en delikanlısı
(yazar:mavikaranlik)

En söz gümüşse sükut altını
(yazar:cetinkrc)

En itirazcısı
(yazar:efui)

En ağlayan tostu
(yazar:tostumuyedimbekliyorum)

En hayalperest taze yazarı
(yazar:luftmensch)

En adalet anası
(yazar:kleopatra)

En edebiyatçısı
(yazar:desert rose)

En estetisyeni
(yazar:super Quuen)

En fenerlisi
(yazar:cevvaltbtk)

En destansı bilgesi
(yazar:peterez)

En isyan edeni
(yazar:beatrice)

En Atatürk imzalısı
(yazar:apofiz2551)

En normal görünümlü normali
(yazar:normal adam)

En yazılımcısı
(yazar:codeboss)

En çiçeği burnunda editörü
(yazar:in vino veritas in Aqua sanitas)

En diyet yapanı
(yazar:geza)

En sevilen şirini
(yazar:gozluklusirin)

En yeni üyesi
(yazar:yaprak)

İlk amatör çalışmam.
ilerleyen zamanlarda sürpriz çalışmalarımı sadece (bkz:güven sözlük) ailesiyle paylaşıyor olacağım, bekleyin ve görün.

Ne yani! Siz her sabah sizler için özel olarak; Himalaya-Alp orojenezi arasında kalan, vadinin eteklerinde, 37 gün seken milka ineğinden sağdığımız sütlerden memnun olmadığınızı mı söylüyorsunuz. Süt bulamazsanız, gofret yeyiniz.

Eşiyle tatile giderken ön koltuğu kayınvalidesine kaptıran yeni gelinin hüznünden alayım bir shot.

(bkz:Söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil)

Liseden bir erkek arkadaşım, uzun zamandır platonik aşkla bağlı olduğu, aptal görünümlü abdal kıza tutulur. Hepimiz aynı lisedeydik, kızımız da bizden bir alt dönemdeydi. Çocuk kız yüzünden Türkiye derecesi yapsa da üniversiteye gitmemiştir. Onu 1 sene daha görebilmek adına aynı dershaneye gider.
Neyse kız X şehrinde tıp kızanır, Oğlumuz da Y şehrinde iyi bir bölüm kazanmıştır. Şehirlerin tercihlerini bile kıza göre yaptı ama denk gelmedi.
Kızımızın olduğu şehre her hafta sonu gelip, tüm tıp fakültesiyle arkadaş olur. Kızımızla da arkadaşlıkları ilerletmişler ancak henüz ortada resmi bir şey yoktu. Neredeyse Salya sümük her akşam karşımızda ağlayıp; ''ne olacak bizim iş?'' diye veryansın etmesi vicdanıma dokunmaya başlamıştı.
En kötü karar (bkz:kararsızlık)tan iyidir dedim.
Kızımızla ilişkileri başka boyutlara dönüşmeye başlamıştı.
(Bu arada kalabalık kız grubumuzla her akşam tüm olan bitenden haberdar ediyor, hepimiz tüm kelimeleri ve mimikleri analiz edip sonuca varıyorduk. Bildiğiniz her akşam tez hazırlıyorduk)
Kızımız aile yapısının mutaassıplığını bahane ederek, benim ilişkim olmadan önce karşımdaki kişinin 'evlilik' niyeti olduğunu bilmem lazım dedi.
Bingo!
Oğlumuz akşamdan hazır bu müjdeli haberi aldığımızda hepimizin yaşı 18'di. Ne evliliği? diyorduk ama nafile...
İŞ başa düştü. Baldız baldan tatlıdır hesabı; büyük organizasyonumuza başlamıştık.
Önce yüzük tabi.
Beğendiği yüzük olsun diye tıp fakültesinde ailesi kuyumcu olan bir arkadaşını bulup,yüzük katalogu alıp kızımıza öylesine bir arkadaşı getirerek modeli haberi olmaksızın seçmesine vesile olur.
-Nur; ''Çok güzelmiş değil mi şu, yoksa bu mu?'' diyerek beğendiği modeli uzaktan anladık.
Ev arkadaşı, 'Nur' uyurken parmağına iplik geçirerek parmağının çeperini ölçmüştür.
Yüzük tamamdı.
Eeee mekan ne olacaktı?
Şehrin en ünlü mekanını tek geceliğine kapattık. Normalde mümkün değildi kapatmak, araya kimlerin kimlerin girdiğini bilseniz. Bu arada bizim vizeler de başladı, Bizler de yusuf yusuf! Hepimiz farklı şehirlerdeyiz; X, Y,Z şehirlerinde bermuda şeytan üçgenini tamamlıyor, üçgenin iç açılarından birini negatif buluyorduk!
Neyse mekanda hazır, yemekten sonra tekne ve kemancı eşliğinde evlilik teklifi olayı da tamamdı. Kızımızın adı kısa olduğu için bulutlara isminin şekil verilsin diye kalın harfli lazer bulmaya çalıştığımız o birkaç günü unutmayayım.
Efendim bu kadar en ince detayına kadar düşündüğümüz olayda, Kızımızın tüm arkadaşları dahil herkesin içinde en sevdiklerimizle bu mutlu an ölümsüzleşsin diye umut ettiğimiz bu yolda olayın devamı şu şekilde gerçekleşti.
Evet kızımız bir bahaneyle o mekana getirtildi, Yemekler yendi romantik dakikalar kuşları kıskandırdı. Evet o tekneye de gidildi.
Ya sonra!
Oğlumuz diz çökme muhabbetinden hoşlanmadığı için diz çökmedi ama tam hava adeta ışıklar içerisinde renk cümbüşüne dönüşmüşken cebinden çıkardığı yüzüğü ve sonrasında evlilik teklifi ağzından çıktığı sırada; ellerimizi alkış tutmaya hazır ederken, Kızımız yüzüğü aldı sonra tokat attı.
-''Ne münasebet!'' dedi.
-''Sen böyle bir şeyi nasıl yaparsın dedi!
Diz çökmeyen oğlumuz o an çöktü tüm dünyanın yüküyle...

Bu arada bu kız aynı anda 2 kişiyi daha idare ediyormuş, şimdi kız evlendi ama parmağında halen o teklifini kabul etmediği arkadaşımızın yüzüğünü taşıyor.
Anlamıyordum, anlayamayacaktım.

Değerli sözlük sitemizin beyefendileri&hanımefendileri; Eminim sizlerin de şahit olduğunuz hikayeleriniz vardır. Teklif şekli arayanlara ön ayak olabilmeniz için lütfen bildiklerinizi paylaşınız.
Sevgiler.
(bkz:admininiz ricada bulunuyor)

1994 yılı Çorum/ Osmancık doğumlu olan müzik öğretmenidir. 2016 Ekim ayında Batman'ın Kozluk ilçesine ataması yapılmıştır. Atamasının hemen ardından sevincini sosyal medya hesabından:
"Öğretmen oldum ben" sözleriyle paylaşmıştı.
Müzikoloji bölümünde yüksek lisansa başlamıştı.9 Haziran 2017 tarihinde Batman'da teröristlerin hain saldırısı sonucu hayatını kaybetti.

Şehit öğretmenimizi günün anlam ve önemine binaen rahmetle anıyoruz.
Ruhu şad olsun!
(bkz:öğretmenler günü)
(bkz:şehit öğretmen)

''Üniversitedeki ilk günüm ve ilk dersim ve 1.dakikası''
Nedendir bilinmez (halbuki çok şanslıyımdır) onca kişi arasından üniversite hocamın beni ayağa kaldırıp, en son annemin kızlık soy adına kadar sorup, sonrasında babama küfür ettiğini hatırlıyorum. Yanımda hiç tanımadığım arkadaşlar elimi sıkarak ''sakın cevap verme!'' diye ikaz ettiler.
Dersin ardında eve gitmeyip, şehrin en ünlü caddelerinin birinde kendi halimde etrafa bakınırken; önümde zor bela yürüyen ortalama 8 aylık diyelim karnı burnunda hamile kadını taciz ettiler. Gördüğü halde kimse tepki gösteremedi, kadıncağız yere yığıldı.
Akşam olmuştu saat: 20.00 sularıydı, yine işlek bir caddesinde öylece etrafa bakınıyorum, bakınıyorum ama aklım hep babamda idi. Babamla vedalaşırken, hayatında babasını ilk kez ağlarken görmüş biri olarak oldukça kafam leyla idi o an. O esnada kolumdaki çantamı, 3 adet siyah takım elbiseli öküzün alıp götürdüğünü gördüm.
Büyümemiştim direk yaşlanmıştım aslında o gün!

Ülkemizde düzenlenen ''Güzellik yarışmalarında'', yarı finale kalan genç kızlarımızın, güzelliklerinin yanı sıra engin bilgilerini ölçebilmek adına oldukça ''zor'' soruların sorulduğu bilinmektedir(!)
Mesela bir finaliste sorulan soru;

-Eğer Kraliçe sen olursan, insanlık adına yapılması gereken en önemli konular nelerdir?
-En büyük konumuz tabiki de ''kendim'' olacaktır, hayatım boyunca kendimi tüm kainata adayıp, tüm gün güzelliğime güzellik katmak için uğraş vereceğim(?)

-Peki iyi bir insan nasıl olmalıdır?
-Tıp ki benim gibi olmalıdır(?)

Türkiye'nin başkenti neresidir?
-Evet cevap veriyorum, tabiki de İstanbul, ben İstanbul'da doğduğum için İstanbul başkenttir sunucu bey!

diyaloglarını bana hatırlatan konu başlığıdır.

Sevgili kızım Zeynep;
Geleceğim, umudum, hayallerimin gün yüzü, pamuk tenli, ipek saçlı, güzeller güzelim.
Muhtemelen annen, ülke adına olması gereken tüm hedeflerine ulaşmış artık ömrünün ve enerjisinin son bulduğu zamanlarda, bir grup dosyalı, ciddi görünümlü avukat hanımın sana vasiyetimi okuyacağı o an, mektubumu dikkatle okuyup değerlendirmeni isterim.
Her ne kadar zorlu hayat sınavında türlü çileli milyonlarca sorunlara göğüs germiş ve hiçbir zaman umudumu kaybetmemiştim. İçimdeki İnanç her daim bizleri diri tutmaya devam etmiştir. Bizler bu dünyaya sadece bize vaat edilen saatleri doldurmaya gelmemiş olup, hepimizin bu dünyaya geliş amacını sorguylayıp “kızıl elma”nın peşine düştük. Ülkemizin ve milletimizin, hakettiği itibar ve değeri görebilmesi adına aziz ve onurlu savaşımızı ömrünün sonuna kadar senin de taşımanı annen olarak,süt hakkım olarak niyaz ederim.
Şartlar gereği ülke sınırları içerisinde verdiğim mücadelenin ülkeyle sınırlı kalmayıp, sana yol gösterecek kılavuzlarımla annenin ülkesindeki haksızlıklara kafa tuttuğu çizgiden ayrılmayıp, dünyadaki haksızlıklarla ülken adına bu çizgiyi ileri taşıyarak mücadele etmeni istiyorum.
Ben seni muhakkak izliyor olacağım. Yine her gece olduğu gibi yere düşen yorganını kaldırıp, sol yanağına buseyi eksik etmeyeceğim.
Kutsal görevinde en büyük yol göstericin vicdanın olsun.
Unutma ki; Allah sabr eden ve inananların yanındadır.
Yolun açık olsun.
Annen.

Unutmadan;(bkz:güven sözlük) şifremi adminimiz yavuztr abine bıraktım. Kutsal görevlerinin yanı sıra sanal mücadelede de yer almanı istiyorum.

*** yazarken bile çok duygulandım. Umarım fiziksel olarak annene benziyorsundur.

Hayatım boyunca en sevdiğim hitabetlerin başında gelen “kardeşim” en güzel adap olarak ta Allah'ın selamını, esenliğini herkese diliyor olmak en büyük tevazularımdan biri olmuştur.
Twitter'da gezinirken (bkz:trend topic) olan (bkz:hello brother) etiketini görünce biraz yoğunlaşarak haberin aslını öğrenip sizlere sunmak istedim;
Tüm dünyayı yaralayan yeni Zelanda saldırısında Christchurch kentindeki Nur Camii'nin kapısında gördüğü silahlı kişiyi güler yüzüyle karşılayarak 'Hello Brother' (Selam kardeşim) demiş ancak selamına karşılık kurşunla yanıt alan 71 yaşındaki Davud Nabi için başlatılan #HelloBrother etiket kampanyası, dünyada milyonlarca kişiye ulaştı. Kampanyaya ülkemizden de yoğun destek ve katılım geldi.

Dünyanın en zenginleri arasında yer alan, Amerikalı milyarder David Rockefeller, 99 yaşında, 6'ncı kalp naklinden çıktı ve “Hedefim 200'ü görmek” dedi lakin göremedi. Birkaç yıl önce Vefat edip nalları dikti.
Pozitif yanı şu ki; Dünyanın kanı üzerine bulaşmış bu hainin ölümsüzlüğüne dünya parası da yetmemiştir.
Umarım en az benim kadar mutlusundur deywid

(bkz:çok kazık yiyenler bilir cınım)

sevgili sözlük ve sakinleri
üstüne uzun uzun düşünerek belki de düşünmeyip artık son damlanın da haşr olmasıyla değişmeyeceğini gördüğüm milyonlarca sebepten sonra daha önceki kırgınlıklarımı da icmal ettiğimde yine bir şeylerin değişmeyip kalmaya devam ettikçe kendimden ve hayatımdan ödün verme yanlışlığına tutulduğunu gördüğüm şu an ve dakikalarda 'daha ne kadar sabır!' diyerek belki de en doğru kararın bu olduğuna kendimi telkin edip artık en baştan itibaren olması gereken geç te olsa şimdi olsun ve artık bitsin bu işkence diyerek...


diye yazılması muhtemel sözlük veda mektubudur.
Her son yeni başlangıç olmadan önce o son olan şeyi llafta bırakmayıp gerçekten sonlandırmakta kararlı olunup olunmadığına karar verilmeli.

Her yazarımız ayrı değerli gidiyor olmaları ayrı bir hüzün. Başka sitelerde haklı iken haksız yere düşüp belki 40 eksi almama rağmen direndim, küsmek ama gitmemek lazım.
Vedanın en güzeli sessiz olanı imiş, ben de bir gün gidersem kimsenin ruhu duymadan olacaktır belki. Kim bilir.

pezevenklik bölümü, lisans eğitimini başarıyla tamamlayan kişi master yapmak için seçtiği ''aile üyelerindeki kadınları da satmak'' tez konusunu da başarıyla tamamladığında kendilerine yüksek pezevenk değil (bkz:gavat) denilmektedir.

Dünya Sağlık Örgütü'nün 2017 yılı tema olarak kullandığı “depresyon” hastalığının önemi ve farkındalığı için her yıl 8 Aralık'ta kutlanmaktadır.

Bu aralar takvimden bihaber yaşadığımız için sabahtan itibaren trip atan depresif arkadaşlarımın gününü kutlamadığım için öyle davrandıklarını farkettim. Durumu kurtarmak adına hem onların hem de dünya üzerinde ki (saptanmış) 350 milyon depresyon hastalığıyla boğuşan insanlarımızın gününü kutluyor, acil şifalar diliyorum.

“Ankara'mı güzel, İstanbul'mu?” çekişmelerinin arasında kaç kuşaktır heba olup gidiyoruz. Nerde mutluysan orda yaşa. İster Bayburt olsun İster İzmir olsun.
Neyse konumuz bu değildi yahu!
Konu başlığına binaen iğnemi batırayım gelir gelmez.
Yaa kardeşim! güzelim kız kulesi'nin karşısında niye çay resmini birlikte atıp, aaa pardon istanbul'dayım tam da kulenin karşısındayım diye göze sokup duruyorsunuz her seferinde. Çayınızı nerde içerseniz için. Sırf bu çay-kule manzaralı fotoğrafları yakalamak için sahilde iki büklüm duran onlarca kişi görüyorum.
Yazıktır, günahtır!
Tabi bunun Galata kulesine karşı çay manzaralı fotoğraf bölümüne gelemedim henüz!
Neyse “çayın edebiyatını da, Kız kulesinin güzelliğini de bozdunuz eee be kardeşim!” adlı yazımı okudunuz.