Zamanında yerde gördüğüm kırık cam şişenin içindekinin ne olduğunu merak edip tadına bakmışlığım var. Yaş 7, tadına baktığım şey bira.

Balık tutma işini geçimini sağlamak için yapan ya da sadece hobi amacı güden kişilere denir.

Bizim burada balıkçılarla ilgili meşhur bir hikâye vardır. Kısaca anlatmak istiyorum. Bir kadın evlendikten kısa bir süre sonra bavulunu toplamış babaevine gelmiş. Babası "hayrola kızım ne oldu?" demiş. Kızı da kocasının içkiye başladığını, her akşam içip içip geldiğini, kendisine hakaretler ettiğini anlatmış. Artık dayanamadığını ve evi terk ettiğini söylemiş. Babası da "Aman kızım! yapma kızım, yıkma yuvanı. yakında vazgeçer. biraz sabret." deyip kızını geri yollamış. Kız evine gittikten bir zaman sonra yine kapı çalmış ve kız bavuluyla yine kapıdaymış. Bu sefer de kocasının kendisini aldattığını ağlayarak anlatmış babasına. Babası yine "Yapma, etme. Geçer kızım." deyip yollamış evine. Yine bir zaman sonra bizim kız bavulla geri gelmiş. Babası "yine ne oldu? anlat bakalım." demiş. Kız da kocasının her gece balığa gittiğini, eve hiç uğramadığını anlatmış. Babası da balık lafını duyunca kızının elinden almış bavulu ve "Gel kızım gel. Bir adam balığa başladıysa geçmez. Balıkçılık sadece bir iş veya hobi değil, karasevdadır." demiş.

sırtına bir bıçak saplanmış hâlde yaşamaya çalışmak. şöyle üstünüzden dozerle geçseler çok iyi gelecek hissi.

(bkz:dawah)

arapça kökenli bir kelime, türkçe karşılığı ile, dâvah şeklindedir.
islamı öğretmek, islama davet etmek anlamında kullanılmaktadır.

bonus:

Srebrenitsa soykırımında şehit olan Bosnalı kardeşlerimizi rahmetle ve dua ile yâd ediyorum.

Tarihçi Profesör İlber Ortaylı'nın annesi Şefika Ortaylı 102 yaşında hayatını kaybetti. 1918'de doğan, hayatı Kırım'dan Petersburg'a, oradan Viyana'ya, İstanbul'a ve Ankara DTCF Rus Dili hocalığına uzanan Şefika Ortaylı uzun yıllar bilim dünyasına hizmet etmişti.

Merhumeye Allah'tan rahmet ilber ortaylı Hocamıza sabırlar dilerim.

(bkz:ayasofya'nın ibadete açılması)

Kaybedildikten sonra değeri anlaşılan erdemlerdendir.

Çiy anlamina gelen kelime, Farsça şeb “gece” ve nem “yaşlık” kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuştur.

Ayasofya'nın gerçek statüsüdür.

Bugün itibarıyla rivayet odur ki: "Danıştay oy birliğiyle 27.11.1934 tarihli Ayasofya'yı müze yapan kararı iptal etti."

Şimdi bize düşen, ayasofya'nın şanına yakışır bir açılış yapmak.

Şu sıralar iliklerime kadar yaşıyorum sözlük. Bıktım her şeyden, her günden. Bıktım ergen gibi asık suratla mutsuz mutsuz yaşamaktan. Bıktım ayda 260-280 saat çalışmaktan. Bıktım evladıma hasret yaşamaktan. Keşke yaşamak istediğimiz hayatı yaşıyor olabilsek. Belki istediğim hayatı elde ettiğimde de başka şeyler eksilecek.

Bu:


Bi de

8 dalda oscar kazanmış, milyonlarca oy arasından imdb'de 8 üstü puan almış, yetmemiş gişe rekortmeni olmuş filmleri izlerken telefonla meşgul olup, izlemediği kısımlar yüzünden filmi anlamayarak "ben beğenmedim" demesi..

Yapmayın hanımlar..

"Yağmur yağarken güneşin açtığını görmüşsünüzdür:
Onun gülümsemesi ve ağlaması da böyle, ama daha güzeldi."
(bkz:kral lear)
(bkz:william shakespeare)

Karantina sonrası ilk sahil gezimdi. Ufo gören masum köylü misali şaşkınlıkla izlemiştim gün batımını. İki adımda bir fotoğraf çekmiştim. Bu da 98457 no.lu olanı.

Gelecek.
Ses.
Neşe.
Masumiyet.

En çok da sorumluluk ve emanet.

Fethiye'de yazlık sahibi 50'sine merdiven dayamış emekli Nurten Öğretmen paylaşımları yapmaya başladığım uygulama. Pencere kenarında duran menekşem çiçek açmış, onu paylaşıyorum mesela. Lilyumum bahçemin gözdesi. Ortancalarım rengârenk. Kahve bahane, muhabbet şahane. Yazlığa da beklerim bu sene.

arkadaş grubuna atılması gereken bir görseli yanlışlıkla iş yerinin kurumsal grubuna atmam ve anlık olarak şirketten yükselen haykırışla gülmeler, masayı yumruklamalar ve birim müdürüyle göz göze geldiğim o 10 - 20 saniyelik süreci bana üzülerek hatırlatan başlık.

Övünme sebebi. Özellikle övünmek istediğiniz kişi veya durumda kullanılır.

Memleketimin medar-ı iftiharı. Bol ödüllü yönetmen, senarist.
(bkz:ahlat ağacı)

tadına bakmaktan çok ağzına götürme olmalıydı diye düşündüğüm bir başlık. Büyük bir ihtimalle çocukların en güçlü duyularının, tat alma duyusu olmasından kaynaklanabilir. Görmek, duymak, koklamaktan çok ağızlarıyla eşyayı tanımak istemek.

Dünya bile dönüyorken çocuklar niye dursun dediğim durumdur. Bazen zor, bazen daha zor olabilir ama bir süre sonra kabul edip alıştığınız ve oldukça sık görülen bir davranıştır. Parkta görmüşlüğüm var, yine koşan bir çocuk ve çözüm olarak tasma. Köpeklere takıldığı gibi bele takılan bir tasma ve çocuk daima hareket halindeyken yorulan aile bireylerinin değişimi ile hiç boş bırakılmayan bir yavru.

Aydan aya değişen lezzetlerdir.
Pusette hareketsiz yatarken eller, parmaklar bazen önlük.
Emeklerken yerde gördüğü bütün kırıntılar.
Ayağa kalkıp yürüdüğündeyse (bir iç çekme...) her şey, tüm dünya! Deterjandır, meyvedir, sebzedir, topraktır, kâğıttır, kalemdir, ilaçtır.

Gerekse anneleri gerekse babaları dışarıya çıkmaya küstüren davranış.

Özellikle arkasından koşarken daha bir keyif alıp daha hızlı koşması ve arkasına bakarken düşmesinin kaçınılmaz olması da cabası.. Bu başlığın bir de (bkz:çocukların herşeyin tadına bakması ) gibi kardeş bir başlığı var.