Tükendikçe beraberinde umudu, hayatta kalma isteği ve gücünü de tüketen şey. "Kim bilir yarın nelere şahit olacağım?" endişesiyle gözlerimi yumuyor, ertesi sabah dünün bin beterine gözlerimi açıyorum. Bu şekilde yaşamak yerine aklını oynatmış, her şeyden bihaber biri olarak yaşamayı tercih ederdim. Ya da hiç var olmamayı... Bilmek, bazı şeylerin farkında olmak ağır bir yük.

bunu okuduktan sonra fark edeceksin ki ki beynin ikinci "ki"yi okumana izin vermedi.

"Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var
Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var"

diyen şair, düşünür, bir de "hakkı dayı" adında kırlent sahibi insan.


(bkz:leyla ile mecnun)

"eskinin mücahitleri, bugünün müteahhitleri oldular." diyen mütefekkir. Bugün itibarıyla da vefatının sene-i devriyesidir. Allah rahmet eylesin.

Osmanlıca dünya, yeryüzü.

Eskilerin "eskiden böyle rahat yaşam yoktu. bulaşık makinesi, çamaşır makinesi, doğalgaz yoktu. suyu bile kuyudan çekerdik." dedikleri yerdeyim. Ama ne yazık ki yokluğunu sıralayabileceğim uzun bir listem yok. Yokluğundan şikâyet ettiğim tek şey "insanlık".
Yetiştirdiğim neslin insanlıktan nasibini alamayacak olmasından endişeliyim. Sanırım bizler son kırıntılarını tüketiyoruz.

Dünyanın ilerleyen zamanlarda yaşanılacak hiçbir güzelliği kalmayacak. Manevi değerleri tükettiğimiz gibi maddi değerleri de kaybediyoruz. Çok acı verici.

Yetişkin hastalara müdahale ederken özellikle damaryolu açarken yüzüme yüzme offflamıyorlar mı? En sinir olduğum şey. Problem of çekmek değil. Of çekerken verdiği nefesin benim yüzümde ve ciğerlerimde belirmesi. Ben de cevap olarak Allahümmesabirin çekiyorum.

Tatile çıkarken bile listesini hazırlayıp sadece bir planla yetinmeyip her zaman yedek planlar yapmayı ihmal etmeyen insanlara denir.

manu larcenet tarafından yazılan bu kitap 2004 yılında angoulême uluslararası çizgi roman festivalinde en iyi çizgi roman albümü ödülünü almıştır. "Uff, o kadar eski mi?" diyeceksiniz ama bize gelişi, çevirilişi 2016'yı bulmuştur.

Bol anksiyeteli bir insanın anksiyete yaşadığı her olayın üstesinden gelip yaşadığı sıradan zaferleri anlatmaktadır. Çok lezzetli bir kitap olduğunu ve çizgilerle metnin cuk diye oturduğunu düşünüyorum ama mükemmel, heyecanlı, daha iyisi yok diyemeyeceğim.

(bkz:benim dünyam)