yaprak

güzel olanın hayal olması başlangıç seviyesinde iyi olabilir. havadan gelen bir durum gerçekten emek sarf ederek ulaşılan şeyler kadar memnun da tatmin de etmiyor insanı. ama hiç bir zaman ulaşamayacağın bir güzel durumsa söz konusu olan, bu insanı yıpratır. bu yıpranmışlığın seneler sürmesi halini düşünün. müptelasına yine gider de, sağlam adamı mahveder be. güzel olan olmayınca da yine güzel midir?

türk erkeği algıları şu son dönem hayli değişmiş durumda. (ergenler falan ocak dışı) üst kalem diyebileceğimiz erkekler ciddi bir ilişkide (yahut bazen bi kaç kere takılacağı hatunda bile) huyu güzel kendi güzel olanı arıyor. türk kadını hakkında yorum yapacak kadar gözlemim yok, ne yazık ki çoğu genellemeye gidiyorlar.

neyse efendim daha fazla dağıtmadan demeye çalıştığım, ütopyalar güzel olmaya güzel, yılan olmaya yılan bir kadın gibi nazarımda.

Yüzüklerine de kendisine de müziğine de hayatına da hasta olduğum adam. Soğuk şubata az kaldı yine. Simsiyah gecenin koynunda yapayalnız koydun bizi

kendisi hayli vurucu bir laf olup, etkileyici olduğu şu götürmezdir. en duygusuz insanın bile içinde bir yere dokunacaktır. edebiyat çok karakterli biri. kesinlikle o kadar çok karakteri var ki, renkleri ve etkileri arasında kaybediyor adamı

Vicdan, saygı ve sağ duyu gibi ağır kapsamları içeren listenin başlığıdır.

şimdi bu hakikaten çok zor bir tercih olup, çok yönlü düşünmeyi gerektirir. düşünsene sadece üç tane alabiliyorsun. listenin birinci sırasına şu an için ankara'da yaşayan bir karslıyı koyuyorum. çünkü adada diğer iki kişiyle beraber onu dışlayıp, hak ettiği dersi verebiliriz. ikinci sıraya alişim'i koyuyorum, kendisi çokça sıkıntı yaşadığım, hala da yaşamakta olduğum bir bey. aramayı çok istiyorum, ama yapmamak gerektiğini bildiğimden kendimi tutuyorum. en azından adada birlikte olalım ki sorunları çözelim. çünkü iyi bir arkadaş hiç kolay bulunmuyor. yenisini bulmaktansa onu yontmak evla. hoş, bunca zaman yanyana dura dura ikimiz de birbirimizi yonttuk ya...
hee gelelim üç numaraya, burası için timberlake olsun, brock o'horn olsun, bruno mars olsun bir sürü adam sayabilirim aslında. ama ben dilini bildiğim, huyunu bilmediğim; yüreksiz bir kadın yüzünden çokça canı yakılmış bir beyi tercih ediyorum. güzel adamları mahvettiniz kızlar. onlar piçlik yapıp ortalığı dağıtırken toplayıp düzleyip adam ediyorum. sonra bi bakıyorum herif yine aşiftenin birine yazılıyor. ben de salağım...

o değil de hakkım çok çabuk doldu, bu haksızlığın daniskası. daha takılmaya adam seçecektim :/

çağın vebası, sözlüğe düşenlerin belası, hepimizin hastalığı, derdimizin sebebi, çoğu mutsuzlukların vesilesi, insanın hayattan soğuma sebebi. anlatsın mı yaprak bacınız? dinle ulan, sarı saçları permalı oğlan! "yazıp silmek" konulu metninden esinlendim. gerçi felsefesine kafam bassa yazacağım edeceğim diye uğraşmam da, beni modern zaman müslümanı gibi düşünün: anca ezber anca laf.

şimdi, ne mi mesele?? haylidir aklımda olan şu ki, inatla kullandığım "sözlüğe düşmek" tümleci, pavyona düşmek, kötü yola düşmek gibi tabirlerden esinlenmiş olduğum bir söz öbeği. bu mecralarla ilgili en basit meselemi anlatacak olursam buralar hayli reel tinder, hatta sürreal dostlar kıraathanesinden bozma döngel keranesi, yahut anne babaların yasak ilişkilerinden sonra kenara atılmış çocuklar bahçesi, en iyi ihtimalle cemaatle iktidar arayı bozmadan önceki dönem yardım kermesi. ne leş olduğunu anladınız diye umuyorum.
futbol nasılsa ki bir toplumun ezilmişliklerini, sömürülmüşlüklerini fark etmemeleri için afyon niyetine kullanılmışsa; sözlük de daha azı değildir. bir güruh ki bahsettiğimiz dert tasa aynı bi yerde: "afrika'da çocuklar aç evet, bu çok kötü. yemek resmini ınstagram'a atan ayıdır! kutup ayıları ölüyor, yer küre ısınıyor. eşitlik ve adalet herkes için var olmalı. düşünce özgürlüğü kısıtlanamaz. iktidar ah iktidar!.." üç aşağı beş yukarı çoğu noktası ortak olan bu insanlar sokağa çıkmıyor, bi şeyleri değiştirmek için bi şey yapmıyor; papaz sözlük efendiye günah çıkartıyor ve cennetten arsa alıyor. klavye üzerinden ülke kurtaran, insanlığı kurtarmak için twitter nöbetleri tutan bir topluluk peydah oluyor sonra.

hele edebiyata yeteneği olan, sanat yapacak olan nice kalemler trol oluyor sözlüklerde. iddia ediyorum ki harcanıyoruz azizim. işgüzarlığımızdan, pervasızlığımızdan, kafasızlığımızdan. ha sen sözlük seversin, bi şey diyemem; hem arada gırgır şamata da lazım, hakkındır... ama ben sözlüğe düşecek insan mıydım, işte bu da benim kafa yapım. düzen nizam kalmıyor, farazi yazılıyor; tanımadığın etmediğin insanlarla kavga gırla... yahu benim ne işim var burda??

edebiyat anlayışım çok ayrıydı benim, bakmayın yeterince okuma yapsaydım zamanında iyi olurdu lügatım ve üslubum da.. hadi ben ebemi tersten gördüm, ulan hepinizi mi vurdu hayat? biriniz başa çıkamadınız mı bunca adam içinden?

silkelen ve kendine gel, siktiret siktiğimin sözlüğünü. yazmak istiyorsun işte. sorun disiplinsizlik ve sen bunu sözlüklerde kamufle ediyorsun. "haa, oğlum hiç yazamıyor değilim lan; kassam yazarım" diyorsun. o halde maharetlerini görelim kardeşim.

neyse kafam çok dolu, yazı da sona doğru bok oldu. ama metni kafanızda toplasanız boş konuşmadım. herkesin bi stili vardır. sözlükle mi, amcanızdan destek alarak mı nasıl olur bilmiyorum; ama oldurun.

haa modern zaman şımarıkları da fazla yavlan ve ocak dışı

Kendisi nickaltını açmakta bir yandan tereddüt yaşadığım bir yandan tövbe bismillah çektiğim, dışı seni içi beni yakar cinsten bir şahıstır. Boşnak lobisini savunduğundan bir türlü uyuşamıyoruz. Ben Kütahyalıları da hiç sevmem. Neyseki İzmirliler beni hep üzer. Sevgilerimle. Amcanı çok öpüyorum

ben hayatımda kardeşimi kıskanmadım, kardeşimi benden çok sevdiler kıskanmadım, sevdiğim adamlar bana değil başkasına yar oldu kıskanmadım, takıldığım adam başkalarıyla da takıldı kıskanmadım. arkadaşlarım benim onları sevdiğim gibi beni değil başkalarını sevdi, kıskanmadım. insanlar benden daha başarılı oldu ben yine kıskanmadım...

şu an eski en yakın arkadaşım, bu gün olduğu kişi olmasında en kilit rollerden birini üstlendiğim insan. özgüvenine, mesleğine, hatta şu anki sevgilisine ulaştırdığım kişi... eskişehir'deymiş. gezip tozuyormuş. yahu hiç mi aklına gelmiyorum, bensiz nasıl nefes alıyorsun porsukta?
kıskanmak mı bu?

Başımın belası. Kendisine dul olduğumu ve yas süremin bitmediğini söylesem de peşimden ayrılmıyor. Gelmişken mizahın bol olsun, bu ara kafam bozuk. Çatıyı da yıkıp attın zaten! Babanlara selam

olduğunu sandığı kişi olmayı başaramayan, yine de iyi bir iş için uğraş veriyor olmasıyla beğeni toplayan kişilik

erken gitti hissinden kurtulamadığım, gizlice yoksulları gözeten, güzel yürekli güzel insan. şarkıları onun arkasından yarım kaldı.

başıma gelen durum diye gireyim de hamileler çocuğunu düşürsün mü şimdi?
ne biliyor musunuz? umumi yerlerde klozet kullanmıyorum ama okuldaki klozetli tuvalet daha geniş diye üstümü başımı orda düzeltiyorum. benden başka da oraya giren yoktur. tuvaletin oturulan yerinde hep sidik lekeleri oluyordu. demek ki ayakta işeyen bi manyak, bu işi kızlar tuvaletinde yapıyordu. kapıya post-it yapıştırdım "ulan manyak, işemeden önce bari şu oturulan yeri kaldır"
artık kaldırarak işiyor, girdiğimde kapak açık oluyor; ama henüz kim olduğunu hala bilmiyorum

ileride türkiye hala var olursa, bu üçüncü (!) nesil teknoloji katmanın Türkçe isim babası Barış Özcan olacak. Kendisinden pek haz etmediğimi hep belirtirim. Ancak çabası benim için değerlidir, saygı duyarım

ps. ahahahaha videoda zaten isim babası varmış bilmem ne.. evet sizsiniz kralsınız. Ne bileyim hacım, bu ara kafam fena dolu. on senede bir entry giriyorum, idare etmesi zor değil bence

ps.2. tamam özür dilerim. galiba havalandırmayı yeterince uzun tutmadım, ben bir hava alayım yine

İlerde parayı bulursam yapacağım eylem

bunlar karslı imajına yoğun ölçüde zarar veren bir grup olup, şimdiye kadar dimağınızda var olan tüm karslı imajını siler atar. bi kere karslı adam delikanlı olur, dürüst olur, güvenilir olur, sözünün eri olur. al defansa koy, balkan harbine çık. keza ankara'da da harbi delikanlı bebeler mevcut. lakin bu ankara'da yaşayan karslılar, artık hava değişiminden mi kendi karaktersizliklerinden mi bilinmez, illet insanlardır. nahoş, illet, çirkef, zina, pislik, adi, yılan, fitne insanlar hepsi. allah bunların şerrinden korusun bizi

kadın adım atınca yüz vermeyen erkektir de aynı zamanda. şunu kabul edin, ortadoğulusunuz. yaşasın eşeysiz üreme!

ps. ilk adımlarım hep çamura batmakla son buldu

garipti, çünkü gidip kendi hür irademle yalnız başıma bi bara oturdum ki ben bara asla yalnız gitmem. barmenin önüne oturup bi bira istedim, ki biradan nefret ederim. biradan bi yudum alıp, votka istedim; tamam burda sorun yok ama sıra sıra içmeye başladım. neden böyle bir halt yedim bilmiyorum. sonra bira ve votka isteklerim sürdü, barmen de baktı ki pilot olmaya doğru ilerliyorum benle muhabbet etmeye başladı. oysa ben sarhoş olmayacağımı iyi biliyor ve sanki kafam güzelmiş gibi şımarıklık ediyordum ama bir yandan da yüz vermiyorum herife. böyle tek kelimelik cevaplar, etrafa sıkılgan ve umursamaz bakışlar falan... tam bir iç boşaltma eşiğini geçmiş zor kadın... isteğim üzerine daha yumuşak şeyler çalmaya başladılar. vakit hayli ilerlemiş lakin bilinçaltı sakinlerim barda azalma göstermemişti. neyse barmen bi ara surat astı " ne işi var lan bunun burda?" diye, sonra bi arkadaşına "sen yerime bak deyip" bana döndü "sen de rahat dur, kendine mukayyet ol" deyip içeri girdi. "hakikaten kim lan bu" diye bakmama kalmadan yanıma geldi. benim içki içtiğimi bilmediğinden "çok değişmişsin sen, ama zevksizliğin baki" dedi. "neyi nasıl yapacağımı ne zaman sana sordum?" dedim. bi yandan da sinirimi ve kendimi kontrol altına almaya çalışıyor, sarhoş gibi görünmeye devam etmeye çalışıyordum. kaç saattir o kadar insanı kandırmıştım, açığa çıksa hoş olmazdı. "zaten bi haltı bana sormadığın için bu haldesin. içki kim, sen kim, bar kim?" dedi. " sen kimsin lan *****" diyerek diklenmeye çalıştım. ama ayağım kaydığından başarılı olamadım. ya sarhoş moduna iyice kaptırmıştır. yada hafif çakırkeyiftim, herhalde içki karıştırmaktan "bira içki mi?" diye mırıldanarak küfür ettim. oysa cevap vermedi, pavyon ışıkları altında bile belirginleşmiş olan boyun damarlarının vücudundan fırlamaması için konuşmuyor gibi bir hali vardı. masada duran yarım votkayı dikti, birayı içse şaşardım. "götünü toplamak zorunda olmadığım halde burdayım, şansını zorlama istersen" "oğlum, sen ne zaman benim götümü toplamışsın? sen ot falan mı çektin, ne konuştuğunu bilmiyorsun." dedim, bağırarak "belanı sikmeden yürü" dedi. "sen benim evimi bile bilmiyorsun, ne bu ayaklar şimdi? her şeyi geç dört senedir görüşmedik senle. ondan önce de birlikte dışarı çıkmayı geç, bi şey bile yapmadık. sen kimsin şimdi küstah küstah konuşuyorsun" falan derken baya dramatik film sahnesi, üstüme eğildi bu; çünkü ispanyoluz biz koduğumun yerinde. bi yumruk attım, neye uğradığını şaşırdı; hayatında karıştığı ilk kavga bile olabilirdi bu, o kadar.. neyse "pişman olacaksın kızım" dedi. o sırada barmen geri döndü. "pişman et lan beni" diye bağırdım. yırtınarak "hayatını bok ettin laaan" dedi. "çevrende bi tane seni seven insan kalmadı, annen bile bıktı kızım senden. içmeyi öğrenmişsin, ama ağzınla içmeyi öğrenememişsin; üstelik yanında sana göz kulak olacak bi kişi yokken. sabah tanımadığım birinin yatağında kalkmak mı bundan sonra senin hayatın" sert bir tokat attım, şiddetiyle gözlerim doldu. telefon çaldı o sıra "şuradayım gel beni al" deyip, kim olduğuna bile bakmadan kapattım. hesabı ödedim, ayağa kalktım. bardan çıkıp eve doğru yürüyordum, o da yanımda yürüyordu. " arkadaşına gel dedin, onla git; bu şekilde yürüme" dedi, cevap vermedim " işte hep böyle yapıyorsun, kızı çağırdın, beklemeden gidiyorsun; sonra yalnız kalıyorsun" şöyle bi dönüp "kız??" dedim "ya da neyse ne" dedi. "ben evleniyorum" dedim, neden böyle bir halt dedim bilmiyorum. "tamam, hadi evine gidelim" dedi. soğukkanlılığı her şeyi açıklıyordu, vicdan azabı için buradaydı "sen gelmiyorsun" dedim. "sana ihtiyacım yok" dememe kalmadan mert çıktı köşeden (dün o kadar lafını ettik tabi adamın) sonra da uyandım.

katil olmak için doğmuş olduğu açık olan, zekasının şüphe götürmez biçimde keskin olduğu bilinen seri katildir. tam bir ölüm makinası olup, klasik bir hikâyeyle sevdiği kızla arasının bozulması yüzünden öldürmeye başlamıştır. ancak ayrılmalarında ted'in nevrotik haraketleri, sapkın cinsel isteklerinin dışa vurumu ve daha pek çok freudsal semptom etkili olmuştur. yani ted'in öldürme eşiğine erişmesinde bu ayrılık sadece katalizör görevi görmüştür.
ayrıca yakışıklı, iyi eğitimli, şık giyinen, iki üniversite bitirmiş kültürlü bir adamdır. bi mahkemesinde avukat tutmayıp kendini savunacağı bahanesiyle (hukuk okumuştur) kelepçesinden kurtulmuş ve bi şekilde kaçmıştır. mahkemeleri süresince suçunu ispatlamak pek mümkün olmamıştır, o kadar ki kendi evinde bile parmak izi bulunmamaktadır (bu arada bir üçgen el'dir. bi nevi el okuma sanatına göre bu katilleri temsil eden bir el tipidir) eski sevgilisine benzeyen kadınların ağırlıklı olduğu öldürülenler listesinin sonundaki kişinin kalçasının ısırmış olması onu ele vermiştir. anlaşılmaması için çenesini kırmaya dahi kalkmıştır.
hapiste kaldığı sürede hayli hayran kitlesi oluşmuş ve bu hayranlardan biriyle evlenmiştir. bu evlilikten doğan iki çocuktan biri şu bahsettiğim üçgen el meselesinden dolayı çocuk yaşta öldürülmüştür bazı gizli kaynaklara göre. sonuç itibariyle elektrikli sandaliyede can vermiştir

gencecikten solan giden adam. maviyi bu kadar sevmek mavide son buluyor demek.
"söz ettim mavilere içimdeki yaralardan"

"... gözlerinden artık gider gibiyim"

"yardınız hakikaten, Allah yar ve yardımcınız olsun" timi