nurse

Şu sıralar iliklerime kadar yaşıyorum sözlük. Bıktım her şeyden, her günden. Bıktım ergen gibi asık suratla mutsuz mutsuz yaşamaktan. Bıktım ayda 260-280 saat çalışmaktan. Bıktım evladıma hasret yaşamaktan. Keşke yaşamak istediğimiz hayatı yaşıyor olabilsek. Belki istediğim hayatı elde ettiğimde de başka şeyler eksilecek.

Aydan aya değişen lezzetlerdir.
Pusette hareketsiz yatarken eller, parmaklar bazen önlük.
Emeklerken yerde gördüğü bütün kırıntılar.
Ayağa kalkıp yürüdüğündeyse (bir iç çekme...) her şey, tüm dünya! Deterjandır, meyvedir, sebzedir, topraktır, kâğıttır, kalemdir, ilaçtır.

Gerekse anneleri gerekse babaları dışarıya çıkmaya küstüren davranış.

Özellikle arkasından koşarken daha bir keyif alıp daha hızlı koşması ve arkasına bakarken düşmesinin kaçınılmaz olması da cabası.. Bu başlığın bir de (bkz:çocukların herşeyin tadına bakması ) gibi kardeş bir başlığı var.

Antibiyotikler Bakteriyel rahatsızlıklarda Sağlığın geri kazanılması açısından büyük önem taşır. Genelde 3 gün içinde hastalık belirtilerini ortadan kaldırmaya başlar. Yanısıra böbreklere ve bağışıklığa verdiği zararın haddi hesabı yoktur. Tab verdiğimiz hasarı birebir görmeyince inanmıyoruz. Acaba böbrekde göz gibi dışarıdan bakıldığında görünen bişey olsaydı ilaç kullanımı bu kadar yaygın olur muydu? Yada insanoğlu 50li 60lı yaşlara gelince diyalize bağlanacağını bilseydi bu kadar ilaç tüketmeyi alışkanlık haline getirirmiydi?

Eşimin dedesi ilaç kullanımında tavan yapmış bir insandı. Diyalize başlanmış olmasına ragmen günde 2-3 ağrı kesici atardı. Bizde çözümü bir ilaç şişesini boşaltıp içine bonibon şekerler koyarak bulmuştuk. Bu ilaç artık fayda etmiyor dediğinde bir başka şeker türüne geçerdik.


Ben kesinlikle antibiyotik kullanılmaması taraftarı değilim. Ama kesinlikle kan tahlili yaptırmadan, doktora muayene olmadan antibiyotik kullanılmaması taraftarıyım. Geçenlerde kızıma1 hafta antibiyotik kullandık ateşi düşmedi. 7. Günün sonunda vücudunda kırmızı lekeler döküldü ve anladıkki çocuk (bkz:6.hastalık) geçiriyor yani viral bir enfeksiyon, yani antibiyotiğin hiç bir etkisi olmaz. Bazen gribal enfeksiyon geçiriyoruz ve antibiyotiğe rağmen iyileşmiyoruz çünkü geçirdiğimiz enfeksiyon bakteriyel değil viral. Bulaşıcılığı daha hızlı fakat tedavisi daha zor. Böyle durumlarda semptomlara yönelik tedavi uygulanır.

Gözünüz gönlünüz açılsın beaa

Yaşamım boyunca her zaman geleceğe hatıra bırakmak istemişimdir.. Gittiğim yerlerde toprak altına bişeyler gömmeler, biletleri saklamalar, rozetleri biriktirmeler, aldığım kitaplara tarih zaman dilimi belirtmeler falan filan. Hatıra defteride hatıraların defteridir. Eskilerde daha modaydı. Herkes sevgisini belirtecek maniler, cümleler yazardı o deftere.
Sanırım en büyük mirasım annemin ve babamın hatıra defterlerinin yatağımın altındaki 'hatıra eşyalar kutusu' nun içinde bulunması, hııı birde dedemin telefon numaralarını ve borçları yazdığı defteri var. Sayıların yanında 5-6 sıfır olan..

Benim savunmadığım düşüncedeki yazıları okumayı severim, yazarın ikna kabiliyetinin fazla oluşuyla keyifde alırım. Ama düşüncesini 2 heceli kelimeyle veya 3 kelimeli cümleyle ortaya koyunca ve nefret söylemini şak diye yazınca sevmiyorum.

Varis ve iyi niyet kaybı.

Böyle birşey olmasın. Bu bizi üzer.

Anemi yani kansızlığa neden olabiliyor.

İlk kaktüsüm diyebilirim. Yazın daha güneşsiz ve bol aydınlık yerlerden hoşlanır, kışın ise soğuğa dayanıklı değildir ev ortamına almanızı öneririm. Hatta son baharda balkonda bırakıp aralığın sonu gibi ev içine alırsanız ve eviniz sıcak ise yazın geldiğini sanıp bol bol bebek verecektir :)

Birde aloe vera denilince aklıma babamın saksıda ki uzun çöpleri yabani ot sanıp koparmasını anımsıyorum. Meğerse onlar yabani ot değil binde bir açan çiçeğiymiş.

Sürüngen kategorisindeki bütün hayvanlar. Sırf örümcektir, böcektir saksılara girme ihtimali ile çiçeklerimi bile balkona koyamıyorum. Allahtan tarcın kokusuna gelmediklerini öğrendimde çiçekler doğal yaşam alanlarına döndü. Ama hala araftayım çünkü
Geçen bir paylaşımın altında okudum kadın diyoki 'yazın dışarı koyduğum saksının altına akrep girmiş, içeri aLınca gördüm' bu cümleyi okuyan ben beynimden vuruldum. Daha çok tarcın daha çok tarcın..

Çok çok sevdiğim baharat. Eğer birşeye tarçın girmişse beynim direk tatlı sinyali alıyor. Ama ben en çok çiçeklerim de kullanıyorum. Toprağın içine karıştırıyorum ne böcek ne sinek çiçeklerim mis gibi büyüyor.

Demekki bu durum sadece bana problem olarak yansımıyormuş. O kadar alıştımki sosyal medya hesaplarımda büyük harf kullanmaz oldum.

Tüm bağğyanların yapmış olduğu, çalışan bayanları çatlatırcasına o çarşafları, battaniyeleri balkona serdikleri, tüm binadan Yumoş ve Arap sabunu kokusu yayılan dönemsel temizlik.. Hiç hatırlamamki bahar temizliğini baharda yaptığımı.. Ya yaz aylarına kalır bazende kış temizliğiyle bir arada yaparım. Vel hasıl sözüm o ki Tüm sözlük arkadaşlarımı evime birlikte el atmak, bu bahar temizliğini baharda yapmak adına bana bekliyorum. Sonrada size bir çay demler çiğ köfte yaparım (bkz:bgv)

Köy peyniri kokusunda bir bisküvi. O peynir kokusu beni metrelerce geriye sürüklerken, bir gün arasında krema olan çizi viçle tanıştım. Ne kaa lezzetliymiş

Yapılacak bölgeye jilet ile küçük kesikler açılarak, kupanın içine pamuğu yandırıp kesiklerin üstüne basma olayıdır. Gerçekten ehline düşmüşseniz neyiniz varsa hissediyor ve tedaviyi o yönde uyguluyor.

Mesela annelere bir tüyo gelsin. Ablam hacamat yapıyor kızımın ateşi 40 ı geçtiğinde kulağının arkasına küçük bir kesik at hemen düşer demişti. Gerçektende kesik atar atmaz ateşi düşmüştü. Her ateşlendiğinde bu yöntemi kullanırım. Böbrekleri pelte eden o antibiyotik ve ateş düşürücülerden iyidir.

Eşim bana nişanlıyken zerdali derdi. Çok hoşuma giderdi. 4 yıldır evliyiz. Geçen zerdali kelimesini hatırlıyormusun dedim. 'Hayır' dedi. Bende ona 'çok odunsun ya' hitabını hediye ettim.

Abimin hep söylenerek ödev yaptığında, bişeyler çizdiğinde okuduğunda inanılmaz isterdim ödev yapmayı, çizmeyi, yazmayı.. İlk gün abimle gitmiştik ve tabi geç kalmıştık. Sınıfın kapısı açıldığında bana bakan 30 öğrenci +öğretmen. Ayaklarım geri geri giderken abim beni bowling topu gibi öne doğru itmiş, kapıyı kapatmıştı. Allah kahretsinki boş sıra yoktu ve 3. Eleman olarak en arka sol köşe sıraya kıstırlmıştım.. Tek hatırladığım şey bu.

Ara ara evden naklen yayınlarında evinin pırıl pırıl olduğunu, çocuklarıyla oyunlar oynadığını, sık sık çocuklarına kurabiyeler, atıştırmalık yararlışeyler hazırlağını görünce çok imreniyorum. Kendi hayatıma bakıyorumda ... Nöbet listesinin yoğunluğundan eşimi kızımı göremiyorum. Yemek, temizlik yapmayı özlediğim şeyler.