scissorhands

"bana sen lazımsın, sen lazımsın, sen lazımsın, sen...”

''kimi zaman hiç uyunmamış geceler ertesinde, pazartesiler cuma oluyor, cumalar pazartesi. aylar geçiyor, değişiyor mevsimler; hiç yaşanmamışlar gibi. oysa ne çok sene birikti ardımda. bilmiyorum ki, birikecek mi bir bu kadar daha? ardıma dönüp bakıyorum da, dallarımı kıran rüzgârları bile affetmişim ama, bir kendime uzanamamış elim. yastıklarım kuş tüyüymüş de, ağır gelmiş düşüncelerim. biriktirdiğim keşkeler, ardımdan bile söylenmeye yetermiş. bütün heveslerim, genellemelerin içinde yitip gitmiş. oysa ne çok cümlem vardı benim. her şeye inat, yüreğimi ısıtan ne çok hayalim. biliyorum, bu kadar kırılgan olmayı kaldırmıyor hayat. her tökezleyişte kendi içine saklanınca, sıvazlamıyor sırtını. pencere önü çiçekleri değiliz ki, anlayışlı bir el alıversin bir çırpıda içeri. hadi aldı diyelim, gün ışığı olmadan ne kadar yaşanır ki?''

sözlük dışı bir konuda yardım beklediğim timdir. yavru köpek nasıl beslenir, bir fikri olan var mı?

(bkz:müzik)

yemek yerken, iş yaparken, hazırlanırken, ders çalışırken, uyurken, duş alırken, yolculuk esnasında, yürüyüşe çıktığımda ve aklıma gelmeyen pek çok şeyde sürekli arka fonda çalar.

iki yıldır muzdaribi olduğum durum. ilaç tedavisine de başladım ancak pek bir gelişme kaydedemedim henüz.

tekrara alarak haftayı bitirdiğim suzan hacıgarip şarkısı.



üzülmek vardı sonunda her şeyin.
bir üzülüp, bir susmak vardı.
bir de gece vardı sabahı olmayan.
ve sen vardın hiç gelmeyen.

ay tutulur güneş tutulur da
insan insana tutulur mu hiç?

tutmaz oldu ellerin ellerimi
bakmaz oldu gözlerin gözlerime
yandı bitti kül oldu her şey
artık gelsen de bir gelmesen de

25 mektuptan oluşan muazzam bir ümit yaşar oğuzcan kitabı.

“özleme bir diyeceğim yok. o kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası. o nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı. o tek güzel yönü bekleyişlerimizin.

insanlığımız özleyişlerimizle alımlı, yaşantımız özlemlerle güzel.

özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem. bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.

verdiğin bütün acılara dayanıyorsam; seni özlediğim içindir. beklemenin korkunç zehiri öldürmüyorsa beni; seni özlediğim içindir. yaşıyorsam; içimde umut varsa, yine seni özlediğim içindir.

seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!”

güzel bir ümit yaşar oğuzcan şiiri.

ben böyle olsun istememiştim
ya sana çok yakın
ya senden çok uzak olmalıydım
aramızda aşılmaz engeller olsun istiyordum
büyük dağlar, derin denizler olsun istiyordum
sana gelmeye gücüm yetmemeliydi
çaresizliğimin bütün hıncını mesafelere yüklemeliydim
dağda yanan bir çoban ateşi gibi
gökte bir yıldız gibi
seni görmeli
seni yaşamalı
ve senden çok uzaklarda olmalıydım

biliyorum güzelliğin yeraltı nehirlerine benzer
biliyorum bir sır gibi güzelsin
hani anlatılmaz duygular vardır
hani şarkılar vardır
sevip söyleyemediğimiz
şiirler vardır unuttuğumuz
aşina çehreler vardır hani
zaman zaman hatırlayamadığımız
işte sen o kadar güzelsin
ve ben o kadar karanlıklar içindeyim ki
şunlar ellerindir diyorum, tutamıyorum
şunlar gözlerindir diyorum, bakamıyorum
düşün, kahrımdan ölmeliyim artık
ölemiyorum

inanmak var olmaktır, bilirsin
inandığımız şeyler için yaşayalım
nice sabahlar, nice aydınlıklar
gelecek nice iyi günler için yaşayalım

sen sarı gülleri seversin
sarı karanfilleri seversin
sarı kasımpatlarını
sarı bir dünyayı seversin
ben sende olan bütün renkleri seviyorum
işte tek farkımız bu
yoksa, hiçbir şey önemli değil dünyada
senden başka
ne zulümler
ne kavgalar
ne günler, ne geceler hiçbiri önemli değil
sen yaşadıkça
ve yaşamak hiçbir zaman
bunca güzel olmayacak
sen yaşadıkça

bir kalbim var et, kan, sinir
iki gözüm var seni görür
ayaklarım sana gelir
ellerim seni arar
bir dünya ki kocaman
bir evren ki sonsuz
sen olmasan neye yarar?

şimdi söyle bana bütün çirkinliğimi
yalanlarımı
kötülüklerimi yüzüme vur artık
utandır beni yaşadığıma
çaresizliği suratıma bir tokat gibi indir
yanağımda beş parmağının izi kalmalı
sonra geç karşıma
olanları unutalım
iki eski dost gibi
her şeye yeniden başlayalım
yeniden yaşayalım geçmiş gelecek bütün yılları
bütün kederleri ve sevinçleri paylaşalım
sana sevinç düşsün, bana keder
benim ellerimde kanlı diken yaraları
senin ellerinde kanlı güller

bir yere yaklaşıyoruz
kulağıma sesler geliyor
bir gemi demir alıyor olmalı
belki bir adam ölüyor
ne biliyorsun
belki de bir sona yaklaşıyoruz
yum gözlerini
her şeyi zamana bırak
yum gözlerini
nasılsa akşam olacak

korkma yaklaş karanlığa
orada ben varım
çaresizliğimize, zavallılığımıza
gel, beraber ağlayalım

(bkz:insanın acısını insan alır)

sezen aksu'nun düş bahçeleri albümünde yer alan şarkısı.

özlemle...

"bütün bir ömür boyu beklenen şeyler, küçük tesadüflerde gizlenir. kalabalıkta gözden yitirmeden anlaşılmaz kıymetleri, sonrası hep keşkedir."

distopya olarak;
(bkz:the handmaid's tale )

(bkz:the devil's advocate)

erken vedasıyla sevenlerini üzen sesi güzel, kendi güzel insan.

"hırkan ömrüme asılı hala.."

buram buram hüzün kokan farid farjad parçası.

tek bir odada geçmesine rağmen tek bir saniyesinde bile sıkmadan pür dikkat izleten 1957 yapımı siyah-beyaz film.

(bkz:ön yargı)

bir dönem müstehcen içerik gerekçesiyle yasaklanmış pınar kür kitabı. sondaki savunma kısmında hikayenin gerçek bir olaydan esinlenildiği yazmaktadır.