duygusal bağ kurulan eşyalar

Bu bağın oluşması bir anda olmuyor tabi ama oluşunca da pek bırakılmıyor dediğimiz eşyalarımız vardır hepimizin.

Kiminin ilk adım ayakkabısı, kiminin yüzük, kiminin yıllar boyu sakladığı deniz kabuğu...

Bu liste uzayıp giderken aklıma şu geldi;
Neyi çok sevdiysem ömrü çok az olmuş!
(yazar burda eşyalarının sık sık kaybolduğunu anlatıyor)
lila rengi içinde hafif belirli belirsiz parıltıları olan balerin eldivenim vardı. Kaybolur diye son zamanlarında kullanmadım hatta. Birkaç yıl sakladım. O kadar güzeldi ki kim istediyse vermedim.

Bir de üniversite sınavlarına hazırlanırken kullandığım kalemim vardı. Bana uğur getirmedi. Ama mucizesini beraberinde sunduğu için özeldi benim için.
Son sınıftayım sanırım.
Yine birgün apar topar okula gittim.
Akşam döndüğümde bir tuhaflık vardı odamda. Eşyalar dağınık dursa dahi yerinden bir şey oynasa anlardım. Sanki içime doğmuş gibi baktım, aradım taradım yok. O kadar şey içinde hırsız gelmiş eldivenimi ve kalemimi götürmüş.
Bir daha eşyaya taam etmedim.
Bir şey beni bir şekilde terk ediyorsa ben de arkama dönüp bakmadan yoluma devam ediyorum.

nereden ve nasıl elime geçtiğini bilmediğim bir camdan kelebeğim var. yıllarca kaybedip kaybedip buldum. artık yanımda taşıyorum.

Blendirim. kendisine aşkla bağlıydım inatla karnabahar parçalarken kırdım, koca blendir elimde kaldı şaşırdım biraz ama sağ olsun karnabaharı istediğim kıvama getirmişti sonra çöpe attım.

Bazı duyguları yaşamanın tadını özlüyor insan. Kaç yaşında olursa olsun insanın duygu yaşama isteği o kadar aç ki bazen hep geçtiğin yolda hiç sulamadığın ağaç bile kesildiğinde bir şeyler hissedebiliyorsun, eksiklik gibi, kayıp gibi, hüzün gibi. Duyguları yaşamak önemli, ve dolayısıyla o duyguyu tatmanızı sağlayan eşyaya karşı da bir vefa var. Duygusal bağ kurduğum bir balık hatırlıyorum. Geri geri yüzmeye başlamıştı. Hasta mı acaba diyordum. Bir gün eve geliyorum akvaryumda aynı renk bir balık var ama benimki değil. Küçüğüm ama salak değilim anlıyorum balığım ölmüş annem yerine benzerini almış. Aramızdaki bağı biliyor, ona yüklediğim anlamı biliyor. Keşke diyorum söyleseydi de o duyguyu yaşasaydım. Kurduğumuz bağ kadar, bu bağdan kopmamız da önemli. Balık bile olsa insan kayıp duygusunu yaşamalı ki birikmesin, yanlış bir yerde patlak vermesin. Anneme sormuştum benim balık geri geri yüzüyordu, artık normal yüzüyor diye, 'büyümüştür öğrenmiştir' demişti.