Sıraya oturmuş boş gözlerle etrafı incelerken yanıma gelen çocuğun "Merhaba, arkadaş olalım mı?" Şeklindeki tanışma teklifini sınıftan hiç kimseyi tanımıyor olmama rağmen "teşekkür ederim benim arkadaşım var" deyip reddedişimdir. Bu "cool"luğun bir cezası olacaktı elbette ki günlerden birgün ilâhî adalet tecelli etmiş o çocuğa aşık olmuştum. Çocuk da o günün intikamını alırcasına 8 sene boyunca bana sataşıp durmuştu. Bu da böyle hisli bir anımdır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?