yazarların rezil olduğu anlar

genelde japonya büyükelçileriyle yaşadığım anlardır.

anı 1:

japonya büyükelçisi bizi ziyarete gelmiştir. bölümce hatıra fotoğrafı çekilmektedir. nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde büyükelçinin yanına düşerim. adam bana bir şeyler söyler ama o anın heyecanıyla japonca konuşurken arada bir herhangi bir dile ait olmayan kelimeler çıkar ağzımdan. büyükelçi de bana güler epey.

sonra adamı başka ülkeye gönderdiler.

anı 2:

asya ülkelerinin güncel poitik durumu hakkında bir konferans vardır. ben de "lan bizim bölümdekiler yüzünden dinleyemem şimdi adamları. en iyisi önlere geçeyim" derim. hocam da sağolsun en önden ikinci sıraya oturtturur beni. konferans başladıktan bir süre sonra büyükelçi gelir. yanıma oturur. sonra büyükelçilik görevlileri "aman ekselansları ne yapıyorsunuz burada" deyip adamı yanımdan alırlar. görevlilerle göz göze gelince sert bakışlarla karşılaşırım ve oturduğum yerde eririm.

anı 3:

yine bir konferans. bu sefer de konferansı veren japon hoca benim yer bulamamama üzülür ve beni önlere bir yere otutturur. yine büyükelçi gelir yanıma. haliyle bölüm hocalarıyla yine göz göze gelirim. bu sefer mesajı erken anlayıp tekrar arkalarda bir yere doğru konferansı veren hocanın şaşkın bakışları altında arkalara bir yere geçerim.

ama bu olayın intikamını iyi aldım. konferans sonunda öyle bir soru sordum ki benim sorduğum soruyu hem konferansı veren japon hoca, hem büyükelçi uzun uzun tartıştılar. sonra da japon organizatör ekip gelip benden özür dilediler. o gün çok havam olmuştu.