İnsanı günden güne eriten haldir. Zamanla değersizleşiyor insan. Günleri, saatleri ve ayları umursamıyorsunuz. Okurken mutlaka tanıdık vardır '' mezun ol şuraya sokarız '' mezun olunca bakarsınız , yoklar. Evde kendini fazlalık hissedersin, yaptığın hareketler ailenin gözüne batar. Hele akrabalar... sen hala işsiz misin, ne zaman başlıyosun vs vs. Belli yaşa gelip askerlik yapmadıysanız, geçmiş olsun. Sabır edelim biz genede. Açılır bi kapı bize de.
işsizlik
istisnai zumre konu disi olmakla birlikte; ulkemizde issizlikten ziyade is begenmemezlik durumu soz konusudur. Stajyer calisma saatiyle ceo maasi beklentisine giren bir nesil söz konusu. Gercek meslegini yapan kisi sayisi cok az oldugundan dolayi bu durum issizligide beraberinde getirmektedir. is begenmeyen kisiler, gercekten ise ihtiyaci olanlarin islerini zorlastirmaktadir. Gunumuzdeki yabanci kokenli asgari ucretin yarisina bile calistirilan ve bunlari gayri resmi calistiran zumreye bu sekilde canak tutmus oluyorlar.
yeni mezun ve işsiz biri olarak çok zor bir durum olarak görüyorum. bir kere insanın psikolojisi bozuluyor. ayrıca babadan para isteme olayı da çok kötü. babamın bir şey dediğinden dolayı değil ama zoruma gidiyor.
(Mezuniyet, iş, evlilik ) klasik hayat üçlemesinin ilk levelini geçip sonraki bölümlere start yapmamıza engel en büyük etken
hayatın planlamasında öncelik ve sıralama yanlışı yapma sonucu para kazanılabilecek bir işe girememe durumu.
öncelikle işsiz kardeşlerime bir an önce hayatını düzene sokabileceği güzel fırsatlar diliyorum. ama kısaca bir eleştirim de olacak:
''okul okuyayım, hele bi bitireyim, iş bulurum'' mantığı ile olmaz. sorumluluk bilinci genç yaşlarda yerleşirse, iş bulma olasılığı zamanla artar. eskiden annelerimiz bizim elimize soğuk su verir salı pazarına salardı. kazandığımız 3-5 kuruşa ihtiyacımız mı var? elbette yok.. ama para kazanmanın bir emek sonucu elde edilebileceği bilinci kazanmak açısından çok önemliydi. 10-11 yaşlarımda tartı koyar, insanları tartar para kazanırdım. bu paraya ihtiyaç dahi yok ama yabancılarla nasıl konuşulacağını orada öğrendim. sandviç meyva suyu tezgahında alışverişi öğrendim. yıllar sonra o mülakata oturduğumda bu birikimin getirdiği özgüven ve hırs ile istediğimi elde ettim. ,
başarı örnekleri öyle destanlar dolusu şeyler değil, aslında çok basit hikayelerdir.
öncelikle işsiz kardeşlerime bir an önce hayatını düzene sokabileceği güzel fırsatlar diliyorum. ama kısaca bir eleştirim de olacak:
''okul okuyayım, hele bi bitireyim, iş bulurum'' mantığı ile olmaz. sorumluluk bilinci genç yaşlarda yerleşirse, iş bulma olasılığı zamanla artar. eskiden annelerimiz bizim elimize soğuk su verir salı pazarına salardı. kazandığımız 3-5 kuruşa ihtiyacımız mı var? elbette yok.. ama para kazanmanın bir emek sonucu elde edilebileceği bilinci kazanmak açısından çok önemliydi. 10-11 yaşlarımda tartı koyar, insanları tartar para kazanırdım. bu paraya ihtiyaç dahi yok ama yabancılarla nasıl konuşulacağını orada öğrendim. sandviç meyva suyu tezgahında alışverişi öğrendim. yıllar sonra o mülakata oturduğumda bu birikimin getirdiği özgüven ve hırs ile istediğimi elde ettim. ,
başarı örnekleri öyle destanlar dolusu şeyler değil, aslında çok basit hikayelerdir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?