Kırmızı çizgi olarak kabul edilen olmazsa olmaz kurallarından birinin çiğnenildiğini düşünen ve arayı düzeltmeye bile gerek duymamasından, karşı tarafı hepten sildiğini belli eden kişi.
Çoğunlukla yalancılık bunun sebebi olur. İnsanoğlu içgüdüsel olarak yeni tanıştığı kişilerin zekâ seviyelerini kendinden aşağı görür. Konuştukça bu önyargısı değişir veya değişmez. İşte bu aşamada, karakteristik olarak kendini yukarı taşıma ihtiyacı yalanı da beraberinde getirir. Muhatab bunu fark ederse, konuşma bir anda kesilebilir. Çünkü kişi sizin yalancı oluşunuzu bile yüzünüze vurma ihtiyacı duymayacak kadar ilgi yoksunluğu çeker.
Kimi zaman bu kesintinin sebebi anlaşmazlıklar olarak görülür. Siyasi görüş, tutulan futbol takımı, üçüncü şahıslar hakkındaki görüşler, siyah veya beyaz.. Karşıt görüşler birbirine itici bir güçle bağlıdır. İki karşıt karşı karşıya geldiğinde, konuşmaya olan ihtiyaç artarken, arkadaşlık bağı daha da incelir. Konuşmanın harareti artar, tartışılan fikir kişiselleştirmeye dönüşür, hakarete evrilir ve hatta kavgayla sonuçlanabilir. Bu durumda anlaşmazlık yaşayan kişi, pragmatik düşünüp arkadaşıyla konuşmayı keser.
Kimi zaman ise sebebi bilinmez. Hiç lafı eğip bükmeyeceğim. Liseden beri tanıştığım, hatta hayatımın büyük bir evresinde "en iyi arkadaşım" diyeceğim birisinin facebook bildiriminde gördüm bunu. O gün bir ayet paylaşmıştım (hatırlamıyorum ne hakkında idi) Bu arkadaş üzerine mi alınmış ne olduysa bana saçma sapan bir neden sunarak iletişimi kesti. Öyle ki telefon numaramdan, tüm sosyal medya hesaplarıma kadar bağını kopardı. Korona geçirdi arayamadım, ben geçirdim onun haberi bile olmadı.
Gerekçe aynen şuydu: "Kardeş iyi güzel de her gün böyle şeyler paylaşıyorsun, okuyunca sanki ben kafirmişim gibi geliyor"
Kafir değilsin kardeşim ama çok vefasızsın, bu kesin.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?