recep ivedik

nushirevan
Altıncısı Serinin en son ve en kötü filmi olarak kayıtlara geçen karakter. Recep İvedik'in hallerine kahkaha atmazdım ama izler eğlenirdim çıtır çerez niyetine.. fakat bu nedir kardeşim, bu kadar mı özensiz iş yapılır, bu kadar mı "biz tırı vırı film yapalım nasılsa izlenir" mantığı film çekilir? Şahan, sana instagram yorumu olarak da yazdım ama bu seriyi sonlandırmak ve hakkındaki dedikoduları bitirmek için formülü veriyorum bak iyi oku..

Recep ivedik film serisini şöyle bitiriyosun:

Şahan Gökbakar olarak film, siyaset ve mizah eleştirilerinden bıkmış, sanat dünyası ile işlerini yoluna koyamamışsın. Evde büyüyen çocuk, ülkenin kriz halleri, sinemada mısır patlağı derken kafanı dinlemek için yalnız kalma ihtiyaci hissediyosun ve evdeki herkesi bir yerlere yolluyor ve serinin son filmi için yazman gereken senaryoya odaklanıyorsun. İlham bir türlü gelmiyor çünkü sana yapılan eleştiriler bitmek tükenmek bilmiyor. Bu sırada evde bir kaza geçiriyorsun ve bayılıyorsun. Uyandığında yatağının başucunda Recep İvedik burnunu karıştırıyor. Şok içinde uyanıyorsun ve karşındakinin hayal mi gerçek mi olduğuna inanamıyorsun çünkü Recep senin oluşturduğun bir karakter. Recebin kendisi de bilmiyor oraya nasıl geldiğini. Şoku atlattıktan sonra Recep'e bir film karakteri olduğunu, hatta onu kendisinin oynadığını söylüyorsun. Recep bu durumu kabulleniyor ama içinde bulunduğu bu yeni dünyayı (bkz:paralel evren) da keşfetmek istiyor. Şahan ayağı kırık olduğu için dışarı çıkamıyor. Üstelik kendisinden 2 tane olduğu durumu kimseye açıklayamaz. Bunun üzerine her filmde olanın tersini yapmaya karar veriyor. Bu kez Şahan Recep değil, Recebi Şahan yapmaya karar veriyorlar. Kaşlar traş ediliyor, kıyafetler değiştiriliyor. Gerçek Şahan iyileşene dek, Recep Şahan gibi görünerek, onun dış dünya ile olan ilişkilerini düzenlemeye karar veriyor. Eşi, Kardeşi, yapımcısı, gazetecisi bu Şahan gibi görünen Recebin normalden başka davranışları karşısında şaşırıyorlar ama Şahan'ın yeni senaryo için metod oyunculuğu yaptığını düşünüyorlar. Bu arada Recep, kendi yöntemleri ile insan ilişkilerini gerçek Şahan'dan daha iyi geliştiriyor. Şahan evde onu her akşam beklerken Recep'in kendisinden daha gerçek, daha samimi olduğunu fark ediyor. Evet kaba filan ama daha samimi, daha dürüst. Recep bu yeni dünyaya alışırken, Şahan da evde yavaş yavaş iyileşiyor. Yeni senaryo için evde gözlerden uzak çalışıyor ama Recep'in gerçek dünyada kendisinden daha iyi bir iş çıkardığını görmek onu daha da strese sokuyor ve senaryo bir türlü yazılamıyor. Senaryonun teslim günü ve çocuğun evde yapılacak doğum günü yaklaştıkça iyice stres olan Şahan, işleri yoluna koymuş Recep'i evde onun hayatını çalmakla suçluyor. Recep üzgün ve mahsun bir şekilde tuvalete giriyor. Şahan söylediklerinden pişman kapıyı çalıyor ama Recep açmıyor. Şahan uyuyakalyor. Sabah uyandığında masasının üstünde yeni senaryo ve Recep'in notunu buluyor:

"Film yazmayı bilmüyüm ama sana hayat hikayemi yazmah için tuvaletime ara virdim, sen ohu ben tuvalete geri dönüyüm"

Şahan saçmalık olduğunu düşündüğü bu hikayeyi okumaya başladıkça gülüyor, kahkaha atmaya başlıyor. Hemen evinin tuvalet kapısını açıyor ama Recep orda yok.

Bu sırada Recep tuvaletten çıkınca kendini Nurullah'ın kahvesinde bulmuş. Onlara Şahan'ı anlatmış ama kimse inanmamış. "Gerizekalılar" diyip kahvede oyuna geri dönmüş..

Al bunu yaz, telif melif de istemez (bkz:bgv)
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol