Yazmak için hala geç kalmış sayılmam..
Öncelikle ilk sırada yer alan hedefim atanmak.
Sonrasındaysa kpssye hazırlanmışken ameliyathane hemşireliğinide aradan çıkarmak..(çokta şart değil(
Kitaplığımda okunmamış kitap bırakmamak.
Sağda,solda,kapıda,pencerede,balkonda, tavanda,dolap üstünde olan kaktüslerime bir çiçeklik yaptırmak ve hepsini aynı yere toplamak(3 yıldır yapamadım. Belki bu yıl..)
Birde şu edebiyat dergisinin eksik sayılarını almak(ama bu konuda çok kararlı değilim)
Düşünüyorum da artık öyle kocaman hedeflerim yok. Acaba bu iyi bir şeymi? Yoksa bunun ileri seviyesi depresyon mu? Ben hayattan doymuşmuyum? Yoksa doyamadıklarıma küsmüş müyüm? Hedef yok,hayal yok.. ben ne zamandan beri böyleyim..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?