"Yatağımın karşısın da bir pencere var, odamın duvarları bomboş, nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni, işte sonunda anlamsız biri oldum, işte sonum geldi, kötü bir resim asarım korkusuyla hiç asmadım; KÖTÜ YAŞARIM KORKUSUYLA HİÇ YAŞAMADIM"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?