toplumsal baskı

''Bekara karı boşamak'' kolay diyen sevgili atalarımızın devamı olan biricik toplumumuz, bu sözü yine kendilerine göre yontmuşlar. Her şeyi bizden çok fazla bilen, kendilerinde olan, olmayan, ne kadar yalan, yanlış, hatalı, kısmen de olsa doğru davranışlarını dayatmacı kişilikleriyle, imgelenmiş nevrotikliğin ta kendisidir aslında.
-Askere gitmeyene kız verilmezmiş!
-Kadının yeri mutfakmış!
-Erkekler ağlamazmış!
-Ye tatlıyı çıkar Hakkı'yı imiş?!
Nikah memurunun, evlenecek eşlere; ''... hiçbir baskı altında kalmaksızın...'' şeklindeki sorusunun evveliyatında bile ''evlilik'' baskısıyla sonuçlanmış, eehh sonunda tabiki de cevap olarak ''eveeeeeeet'' demekmiş tüm mesele!
Hani kapı menteşesinin arasına sıkışır ya parmaklarınız, toplantı sırasında gıcık bir öksürük gelir de tutmak zorundasınızdır, sevmediğin bamya yemeğini hatır gönül üzerine, miden bulansa bile yersin ya.. Nüktedanlığına zarar gelmesin diye kendini baskı altına alırsın ya. Tüm bileşenlerin hepsidir aslında.

Sahi toplumsal baskı da sevdaya dahil di dimi?

Yer yer şiddetli, yer yer hafif şekilde maruz kalınılan durumdur.
Presleme etkisi yarattığı zamanlar vardır.
Bir yanda toplumsal baskı, bir yanda özgür irade arasında preslenen bireyin hali ne acıdır.