okulun altındaki kırık camlı kalorifer dairesinin karanlık izbe ve hayaletli oluşunu unutmam. simitçide bir çocuğa sıçan kuyruklu simit çıkmış efsanesini. sopalardan koleksiyon yapan onlara numara veren bu numaralara göre çocuk döven müdür yard. ki bir çocuğu bütün okulun önünde bir tekme tokat dövdü hala hatırlarım. ama yurdum işte normalmiş gibi hayat devam etti iyiki yeterli olmasa da edevlet var internet var bazıları nefret ediyor ama tweetter var. beyefendi müdürü harika şafakat hocamı. 1. sınıfın ilk üç ayında 3 öğretmen değişimini. kenan evren şehre gelecek diye saatlerce yol kenarında bekleyişimizi. bir de yayaya şaşaşa diye slogan attırdılar. lan ne insanlarmış resmen korku ülkesi be. sonunda da gelmedi. içeri girdik. bir öğretmenimizin derste kolonya içişini. harika kızlar vardı kardeşlerim benim. erkekleri genelde sümüklü hatırlıyorum. ekonomik durumundan dolayı normal kumaş alamayan öğrencilerin parlak kumaş siyah önlüklerini. hele kız önlüğünden çevirme erkek önlüklerini ki yıllar sonra çözdüm o modelleri. beyaz yakaları. eriş sakızını tipi tipi açık gofretleri. yerli malını. öğretmenin bize sevgisini. sıraya geçmemizi istiklal marşını sonra dağılışımızı lan sanki hapishaneden kaçıyorduk. adımın tahtaya hiç yazdırmadan mezun oluşumu. unutmam. yetimhanede kalan arkadaşımı. okul yolunun yokuşunu.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?