Osman saba'ya ait olan şiirdir.
Hiç olmazsa unutmamak isterdim.
Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar.
Yalniz bırakmayın beni hatıralar.
Az yanımda kal çocukluğum,
Temiz yürekli uysal çocukluğum.
Ah, ümit dolu gençliğim,
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim.
Doğduğum ev, rahatlayacak içim duysam
Bir tek kapının sesini.
Arıyorum aklımda bir ninni bestesini.
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler.
Güneş, getir bir bayram sabahını,
Açılın açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar,
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar
yalnız hatırlamak istiyorum
Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün,
Rengine doymadığım o sema,
Ahengine kanmadığım ırmak.
Bırakıp her şeyi nereye gidiyorum?
Neler geçmişti aklımdan
Nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm?
Ah nasıldı yaşamak?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?