Ana babalar da dikkatimi çeken olay minnacık yavruya vicdan yaptırıyorlar yerli yersiz bence hepten gereksiz ve üzücü.
Ben yemicem, sevmiyorum. ( yemeyecek demektir, çocuğun canı istemiyor)
Onu bulamayan nice çocuk var.
E yani? Ne oldu şimdi çocuğu üzmekten başka ne geçti elinize?
Ödevimi yapmak istemiyorum ( 5 yaşında ki çocuğa ödev veren sistem utansın)
Yapmazsan ödevini küserim, giderim.
Çocuğa yerleştirin en çok sevdiğini kaybetme korkusunu bir de tabi “koşullu sevmeyi” sonra büyüsün, sorgulasın neden böyle oldum ben diye? Yol hep size, çocukluğuna çıksın.
Alın kırdınız işte hadi düzeltin.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?