A ve B'nin başını çektiği alfabe, iyiye güzele kurulacak cümlelere aç kaldı...
Bir umutsuzluk tufanı üstüne üstüne yağıyor insanların.
Bu umutsuzluk onları iyiye, güzele uzaklaştırıyor.
Kalpler nasırlanıyor.
Vicdan izne çıkmış.
Çıldırasıya bir savaş var zihinlerde...
Kimse esasında ne istediğini bilmiyor.
Ruhunu prangalara vuranın aslında kendisinden başkası olmadığını bilse ne yapardı?
Kendine de düşman olur muydu?
Kimse kendine düşman değildir.
Kimse kendine düşmanlık edemez...
Bunun için ki kendisiyle savaşmayı başaramaz.
O zaman ne mi olur?
Umutsuzluğun, buhranların kaynağını bulamaz.
Bu kez düşmanı dışarda arar.
En düşmana benzeyeni bulduğunda ise tüm silahlarıyla ona saldırır.
Sonra iyilik yok olur.
Vicdan yok olur.
Kalp nasır bağlar...
("bu ne şimdi?" diyecekler için yazılmamıştır)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?