türk dizilerinden unutulmaz replikler

kendi kendine kanat çırpmaktan yorulanlara gelsin:

eyvah necdet: ördekleri bilir misin züleyha? hiç soğuk bir kış gününde donmuş bir göldeki ördekleri izledin mi?

züleyha: izlemez olur muyum? ben her kış donmuş göllere gider, ördeklere bakarım. kazım ya ben.

eyvah necdet: hıh hıh hıh hıh. tabiat aleminde lüzumsuz mizah yoktur, dersler vardır
züleyha. ördekler gölün belli bir noktasının donmasını kanat çırparak ve imece usülü bir yardımlaşma içinde engellerler. bir ördek kanat çırpmaktan yorulunca diğeri onun yerine geçer. böylece gölün donmayan noktasından beslenerek ölmekten kurtulurlar.

züleyha: tamam necdet madem istiyorsun biraz da buz pateni yapan kurbağalardan bahset, ondan sonra da defol git hadi!

eyvah necdet: bak züleyha. ben artık kanat çırpmaktan yoruldum. senin de yardım etmen lazım.

yoksa aşkımız ölecek.

(bkz:bir demet tiyatro)

İsmail Abi: Sanki böyle buram acıyor gibi ha... Buram çok acıyor gibi oldu sanki... Bu acı geçiyor mu?

"Bin kere dönsen o güne, bin kere ihanet edecekler sana. Herkes doğasının gereğini yapar. Bin kere ihanet etseler sana çaresi yok bin kere gidersin yanlarına." (bkz:ezel)

"kime koşarsın canın yandığında.. en sevdiğine mi, seni en çok sevene mi?"
(bkz:suskunlar)