Sabah hepimiz zorla uyanıyoruz. İşe gitmek bir zulüm. Sabah gerginliğiyle midir nedir insanları inceliyorum. Kokuları ayrıştırıyorum. Saygısız bir millet olmuşuz ama. Düşüncesiz rezil kepaze umursamaz. Evden çıkmışım arkadamda servis aracı bi sağa bi sola geçmeye çalışıyo beni. Yol okul önü,sen servissin. Acelen ne , nereye yetişemedin,geçmeyi başarıp ardından da yolun ortasında durup geri geri gitmeye kalkıyo tövbee. Neyse sonra hastane turu başlıyor.Hastanenin kapı önüne sarı şerit çekilmiş dumansız hava sahası . Ayı gelmiş püfür tüttürüyo. Dumanında boğul. Hastane önü kardeşim hasta geliyo hasta. 10 yıl sonra koah olucak nefes alamıyom öl inşallah. Hastaneye girersin hatun giymiş topukluyu tak tuk tak tuk günaydiiiiiiiin diye anırıyo, bağırmıyo anırıyo. İşe değil gösterişe gelmiş ama anacım o rezil kokuyla olmaaz. Zaten hacı yağından beter bişi sürmüş kusmuğa şekerli aroma koymuşsun gibi kokuyo . Hala derdi gösteriş. Bilmiyorum belkide ben sorunluyum ama insan kim olduğunu,nereye geldiğini bi görmeli ona görede davranmalı. Sonuçta başkasının özgürlüğünün başladığı yerde seninki biter. Saygılar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?