Zamanla yarışan bireyler olarak, şehirlerin sosyal imkanları dahilinde ulaşım alternatifleri de artınca, artık 'karayolu' ulaşımının unutulmayacak biricik dostu 'otobüs' anıları yerini; uçak, hızlı tren, gemiler almıştır.
Ama hiçbirimizin unutamadığı anılar hafızamızda yer alıyor.
Öğrenciyken ben de mecbur 'otobüs' kullanmak zorunda kalmış ve neredeyse hiçbiri sorunsuz geçmemişti. Sırf bu anılarım için bile kitap çıkartabilirim ya neyse!
Genel olarak en sık karşılaştıklarım;
-Sorunlu host/hostes/muavin
-Her otobüste ağlayan, hiç susmayan bebek
-Canından bezmiş şoför ve'' üfff ne kadar kaldı dinlenme tesisine diye Müslümleşen yan dal ulaşım grubu
-Koltuğu arkaya yaslamayı 180 derece yatırmakla eş değer gören anlayışsız yolcular
En çok ta müziği başka yerinden dinleyip, herkesi rahatsız eden hatta rahatsız ettiğinin kendisi bile farkında olsa bile asıl klişeleşen o malum sorunun zamanı gelmiştir;
-Şu müziğin sesini kısar mısınız? sorusunu 1500 kişiye sorduk, 1478'i 'bön bön bakarak' cevaplamamayı uygun gördü.
Umarım benden sonra çok şeyler değişmiştir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?