kimseyi sevememek

dilemma
Böyle bir hastalık var mı diye merak ettiğim şey. En son 3 sene önce hayatımda biri vardı. Sonrasında hiç kimseye karşı bir sevgi besleyemedim. Bırakın sevmek, bir hoşlantı belirtisi bile olmadı. Arkadaş çevresinin ısrarlarıyla bir araya geldiğim, kendim tanıştığım ya da bana karşı hisler besleyen biriyle konuştuğum bile oldu. Ne kadar denesem de hiçbirşey hissedemedim. Bu böyle ne kadar sürer, nereye gider acaba?
serendipity
Konu başlığına binaen;
Allah hepimizi yaratırken kendi tılsımından minicik te olsa hepimize o sevgi tılsımından da yollayarak bizleri vicdan, merhamet, şefkat gibi güçlü ve tatlı duygularının yanı sıra belki de tüm insanlığın içten içe arayıp çoğunlukla da bulanamadığından yakınılan en büyük şeylerden biri olan (bkz:sevgi) daha doğrusu (bkz:sevilmek) olduğu bilinir.

Yeni doğan bebeklerin, biraz daha aklı eriştiğinde parıldayan o masum gözlerde saklıydı tüm aranılan (bkz:sevgi)
Yani demeye çalışıyorum ki, doğduğumuzdan itibaren de sevgi dolu olup, sevgi içinde o çipil gözlere Bakan insanların sevgisiyle nasipleniyorken yani Yani sonradan öğrenilmeyip doğuştan var olan bu güçlü duygu nasıl oluyor da sonradan olmuyor!

“Yok mu oluyor, tükeniyor mu, bir daha olmayacak mı!”

Evrendeki her şey birbirine dönüşürken, bizler bir gün topraktan geldik yine toprağa dönüşüyorken sevgi gibi güçlü duygu içimizde yaşıyorken ne oluyor da birden sevmiyor/sevemiyor oluyoruz Hem de “kimseyi!”

Aslında sevginin kaybolduğu yok, her sevgi ardında o güçlülüğünde nefret te barındırır, bizim kayboldu diye düşündüğümüz duygularımız yön değiştirir, boyut nasıl atlayıp kişiye/nesneye/konusuna bağlı olarak aşk/merhamet/sempati/saygı/bağımlılık/fanatiklik boyutunu alıyor yahut aşıyorsa da tam tersi yön değiştirmesinde sert rüzgarlarla birlikte etken varsa başka hal ve durumlar içinde yer alınmasına sebep olmaktadır.
Eğer kendinizde nefretlik boyutuna dönüştüğünüze saptadığınız anınız varsa bilin ki bu da geçecek, değişecek, dönüşecek. Evren de sevgiyle Yani sevginin getirisi olarak “iyilik” ile dönmektedir.

Evren halen daha döndüğüne göre o zaman umut var evet bugün kötü Hatta çok kötü bazı şeyler Hatta artık nefret dahi hissedemeyecek hale geliyoruz ama bu evre bilinmeli ki geçicidir.
Yeter ki kendimizi bu soyut ama somut olan düşünce Seline kaptırmayalım. Evrene az da olsa bir şeylerin değişeceğine biten her şeyin yeni kapının çalınmak üzere olduğunuz inancıyla enerjimizi yollayıp, blokaj etkisi yaratmayın!

Ne ekerseniz onu biçersiniz.
Evren'in karşılığı aynadır.
Sevmezseniz sevilmezseniz.
Önce sevmek lazım.
Hatta çok sevmek!
Her şeyi sevmek!
Kötü olanı bile...

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol