içimizdeki şeytan

İnsanın kendisinin eşref-i mahluk iken esfele safilin olma kapasitesini barındırdığını kabul etmemek için, alt benlikte yarattığı soyut kişilik. "İçimizde bir şeytan var" diyoruz çünkü bu kadar kötülüğü kendimize yakıştıramıyoruz. Hani diyorlar ya "herkes içten içe kendinin cennetlik olduğunu düşünür" neden? Çünkü cehennemi kendine yakıştırmaz. Benzer şekilde yapılan kötülüklerde de, insan kendini aklamak için suçu şeytana izafe eder. Oysa özgür irade ve seçim hakkı son nefese kadardır.

Hani bir hikaye var: Salih bir aile varmış. Bütün aile fertleri kulluk vazifelerini harfiyle yerine getirdiği gibi, mutlu mesut yaşıyorlarmış. Şeytan bunlara o kadar kızgınmış, o kadar kıskançmış ki, bu kutsiyetten dolayı adımını evin eşiğinden atamadığı için bahçesinde dolaşıyor, kendini yiyip bitiriyormuş. Hırsından bahçede bağlı olan koçun ipinin bağlı olduğu kazıkla oynamış. Kazık gevşemiş, ip boşalınca koç koşmaya başlamış. Doğruca evin eşiğinden atlamış ve antrede duran boy aynasındaki yansımasını görmüş. Başka bir koç olduğunu düşünüp doğruca aynaya tos vurmuş. Ayna paramparça olmuş. Evin hanımı koşup gelmiş bakmış ki ölen annesinden kalan ayna tuzla buz olmuş. Koç şaşkın şaşkın bakıyor. "Vay sen mi rahmetli annemin emanetini kırarsın" diyerek koçu kesip pişirmiş. Akşam evin beyi gelince çok sevdiği koçun kesildiğini görüp delirmiş. Hanımına bir tokat indirmiş. Zavallı kadın yere düşüp ölmüş. Bunun üzerine kadının ağabeyleri eve gelip kızkardeşlerinin cesedini ve başında katilini görünce intikam almak için eniştelerini öldürmüş. Şeytan olup bitene hayret ve biraz da sevinçle bakıyormuş. Ölen adamın babası, oğlunun öcü için çıkıp gelininin ağabeylerini öldürünce sülaleler birbirine girmiş ve olmadık bir kan davası başlamış. Her iki taraftan da nice canlar katlonulmuş. Nihayet son erkek kalınca, kanuna teslim olmuş. İfadesinde "içimdeki şeytana uydum" deyince diğer şeytanlar gelip bizim bu şeytandan bunu nasıl becerdiğini sormuşlar. Bizimki "vallahi bilmiyorum, ben sadece koçun kazığını gevşettim" demiş.

Melek bizim yanımızda değil, melekten de öteyiz. Şeytan bizim içimizde değil, şeytanın ta kendisiyiz.