Hiç kimsem yok sanki. Kendimi itilmiş yok sayılmış hissediyorum. Beni tanıyan herkes benden koşarak kaçıyor. Artık hiç konuşmak istemiyorum. Zaten konuşamıyorum bile. İnsanların hayatında pek bir şey ifade etmiyorum. Şarkıda ne diyor:"hayatım gözlerimin önünden akıp geçti. Hayatta hiçbir şey başaramadığımı farkettim. Tüm planlarım reddedilmiş." Hafif depresyon, bazı şeyleri yeniden görmek beni huzursuz ediyor. Sanat yapmak istiyorum. Benim bir kedim vardı. Canım kedim. Nerede o? O bile kaçtı gitti. Gerçi kalması zor hâtta imkansızdı. Sonuçta ben dayanılacak bir insan değilim değil mi? Bugün biraz üzgünüm sözlük. Hemde yoktan yere ama geçer. Maksimum 5 gün.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?