çocukluğumuzun rol model insanı neden diye sorarsanız anlatayım efendim; gençler bilmez, ekiden evlerde tv yoktu olan da çok azdı, video salonları olurdu orada çay içer film izlerdik. Kendisinin filmlerini izledikten sonra öz güvenimiz tavan yapar kavga edecek yer arardık, yine bir seferinde filmini izledik, heyecanlıyız bisikletle giderken bir kaç çocuk laf etti, aslında çok da önemli bir laf değildi, geçip gidebilirdim ama tabii ben derslerini vermek için bisikletten indim ve aralarına daldım, bu çocukları döverken nereden geldiklerini bilmediğim birkaç kişi daha gelince işin rengi değişti, ellerinden bir amcanın sayesinde kurtulmuştuk, bu olaydan sonra filmlerden gaza gelmemeye çalıştığımı hiç unutamıyorum.
bknz: benim adım kerim hepinizi severim 😅
benim adım kerim gerisine karışmam