ışıl parlakyıldız'ın duygu, ali'm, bekir ve sedat isimli dört kitabından oluşan kitap serisi
öncelikle söylemeliyim ki kitaplar tamamen yetişkin odaklı, tutup da liseli birinin eline tutuşturmayın. neden bunu diyorum? +18 var, işkence var, şiddet var, sadistlik var, cinsellik var... bunlarla da bitmiyor, hikaye insanı içine alıyor ve eğer birazcık 'şiddet' konusunda duyarlı biriyseniz alt üst oluyorsunuz. nasıllar, nedenler kafada dönüp duruyor.
üstün körü bakınca evet çok güzel bir hikaye, ki bende buna inanıp aldım seriyi ama içine girince hiç öyle değil; deli çıktım. günlerce kendimi toparlayamayıp kurgu üzerinden planlar kurdu zihnim. hala aklıma geldikçe iyi hissetmiyorum. çünkü biliyorum ki bu hikaye bir yerlerde bu kadar iyi sonlanmadı.
konuyu da üstün körü anlatayım. bir hanım kızımız var . babası savcı, anne ev hanımı. çok seviyorlar duygu'yu. fakat bir gün anne-babası çok kötü bir şekilde öldürülüyor. kız işkence görüyor aylarca, sonra bir gün sedat ve arkadaşları gelip kurtarıyorlar. sedat'a gelince çocukken ıslahevine giriyor ve yıllar sonra güç bela duygu'nun babası tarafından özgürlüğüne kavuşuyor. ancak o yıllar içinde ıslahevinde ali ile tanışıyor. cılız bir çocuk olan ali'yi koruyup kollamaya başlıyor. grubun en sempatik kişisi ali'm. bekir ise sedat'ın asker arkadaşı ve aslında grubun en masum adamı. sessiz, sakin, ağır, içine kapanık bir adam. olaylar bu 4 kişi üzerinden onların bakış açısıyla anlatılıyor. bu nedenle kimi yerlerde tekrara düşmüş yazar. bu da okuyucuyu sıkabiliyor. kimi yerlerde ise bazı noktaların aydınlanmasını sağlıyor. bu açıdan güzel de gerek olmayan yerlerde de çok fazla tekrar var. neyse...
aylar oldu okuyalı... hala hatırlıyorum. çok işlemiş içime.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?