Kaderimiz doğmadan önce yazılmış yapacak bir şey yok!
Ancak benim kaderimde, ''vazgeçtim, olmasın artık, tükendim!!!'' dedikten sonra nokta koyduğum cümleye, kaderimi yazanın kaleminin ucu bitmiş olacak ki, benim nokta koyduğum yere virgül ekleyerek cümlemin bitmesine izin vermeyip, sınandığım bir hayat yaşıyorum.
Belki her şey yolunda gitse bu kadar mutlu olmazdık, kim bilir...
vazgeçtikten sonra gelen şey
Sen bittim dersin Allah yettim der. Vazgeçme, sabret, mücadele et.
ne hasta bekler sabahı,
ne taze ölüyü mezar.
ne de şeytan, bir günahı,
seni beklediğim kadar.
geçti istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni;
bırak vehmimde gölgeni
gelme, artık neye yarar?
necip fazıl kısakürek
ne taze ölüyü mezar.
ne de şeytan, bir günahı,
seni beklediğim kadar.
geçti istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni;
bırak vehmimde gölgeni
gelme, artık neye yarar?
necip fazıl kısakürek
Böcektir o böcek..
Benim gibi sürüngenler görünce
gibi olan insan kitlesi için yazıyorum.
Özellikle açık alana çıkınca bizler 'yok sırtımda böcek mi yürüyor','ay sanki ayağımda birşey var' , 'başıma birşey mi kondu' ve daha yüzlerce cümle ile günümüzü zehir edenler, bulunduğun ortamın tadını çıkarmaktansa b%kunu çıkarırız. Ve tam 'artık birşey hissedersem tepki vermeyeceğim sürekli yanılıyorum' dediğimiz an gerçekten bir sürüngenin vücudumuza intikal ettiği an oluyor.
En son yazlıkta uyurken şöyle bir maceram olmuştu;
Bacağımda birşey yürüyor sanıp panikle bakmış ve yanılmıştım. 10 dakika sonra tekrardan hissettim tekrar bacağımı silkeledim, kaşıdım ve birşey var mı diye baktım yine birşey yok. Sonra tam dalacakken yine bir dalgalanma hissettim ve artıkpes edip bakmadım. İşte bakmadığım an ' ayy üstünde böcek var!' cümlesini duydum.. bacakları serçe parmak kalınlığında, bir avuç büyüklüğünde, gözleri bariz ben burdayım diyen ismini bile bilmediğim halk dilinde - suiti- adın da bir böcekle karşı karşıya gelmiştim. Sonrası ise bir düzine çığlık..
Bu dram hikayesinin en dramatik kısmı ise bizler o böcekten korktuğu için dokunmadan , vurmadan sadece bağırarak o böceğin o bölgeyi terk etmesini bekleriz. Aııyyyyyyhhh!!
Benim gibi sürüngenler görünce
gibi olan insan kitlesi için yazıyorum.
Özellikle açık alana çıkınca bizler 'yok sırtımda böcek mi yürüyor','ay sanki ayağımda birşey var' , 'başıma birşey mi kondu' ve daha yüzlerce cümle ile günümüzü zehir edenler, bulunduğun ortamın tadını çıkarmaktansa b%kunu çıkarırız. Ve tam 'artık birşey hissedersem tepki vermeyeceğim sürekli yanılıyorum' dediğimiz an gerçekten bir sürüngenin vücudumuza intikal ettiği an oluyor.
En son yazlıkta uyurken şöyle bir maceram olmuştu;
Bacağımda birşey yürüyor sanıp panikle bakmış ve yanılmıştım. 10 dakika sonra tekrardan hissettim tekrar bacağımı silkeledim, kaşıdım ve birşey var mı diye baktım yine birşey yok. Sonra tam dalacakken yine bir dalgalanma hissettim ve artıkpes edip bakmadım. İşte bakmadığım an ' ayy üstünde böcek var!' cümlesini duydum.. bacakları serçe parmak kalınlığında, bir avuç büyüklüğünde, gözleri bariz ben burdayım diyen ismini bile bilmediğim halk dilinde - suiti- adın da bir böcekle karşı karşıya gelmiştim. Sonrası ise bir düzine çığlık..
Bu dram hikayesinin en dramatik kısmı ise bizler o böcekten korktuğu için dokunmadan , vurmadan sadece bağırarak o böceğin o bölgeyi terk etmesini bekleriz. Aııyyyyyyhhh!!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?