öğrenci

bewater
beni hayata bağlamayı başarmışlardır. minik minik elleriyle elbiseme asılmaları, beklemediğim anda yanağıma öpücük kondurmaları, resmimi çizip masama bırakmaları...

bunları hak etmiyorum ki ben. annemin bile beni sevdiğinden şüpheliyim. ama onlar seviyor. öyle masumlar ki. boyları ufacık, eteğime yapışıp kokluyorlar. hocam çok güzel kokuyorsunuz, hocam çok güzelsiniz, hocam sizi çok seviyorum.

eve gidip ağladığımı bilmiyorlar. onlar için araştırmalar yaptığımı, sabah erkenden okula gidip onları eğlendirecek bir şeyler hazırladığımı, onlarla varlığımın bir anlam kazandığını bilmiyorlar. deniz kenarına gidip atlamaya çalıştığım zamanları, doğum günümde hayata küsüp çaresizce ağladığımı bilmiyorlar.

reyyan yemeklerini bensiz yemiyor, her yere benimle geliyor. geçen bana dedi ki, " hocam ben sizi hiiiiiiiiç bırakmıycam, hep yanınızda olucam!" bu sözü söylemesini umduğum kişiler şimdi neredeler?

ben de ona dönüp," ben de seni hiç bırakmam" dedim. mutlu olduk, sanki bütün dertler unutuldu gibi oldu. varlığımın bir anlamı oldu. yaşamalıyım çünkü reyyan beni seviyor. demek ki bu hayatın benden beklediği bir şey var.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol