Günün sabahtan akşama kadar süren aydınlık bölümü, gece karşıtı.
gündüz
Günlü vakit. Güneşli vakit. Güneş alan yere gün, almayan yere kuz denilmektedir. Örneğin dağların güneş görmeyen yüzüne kuz taraf, güneş alan yüzüne gün taraf denir. Kuzey ve güney de bu köklerden türemişlerdir. Türkçe'nin bu yapısı ilk Türklerin de kuzey yarım kürede yaşadığını göstermektedir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?