Hiç anlayamadığım durumlardan birisidir bu. Güzellik görecelidir, ona tamam. Yani bir yazı güzel olmayabilir ama okunaklıdır, belli bir nizam çerçevesindedir; bu kabul edilebilir bir durum pek tabii. Fakat yürümeye başlamak ve konuşmaktan sonra en temel eylem yazmaktır. 6-7 yaşından beri yaptığı bir eylemi bir insan nasıl olur da okunaksız, karman çorman bir şekilde gerçekleştirir aklım almıyor doğrusu. Hayır bir de doktorlar gibi bu çirkinlikle övünen bir tayfa var ortada, onlar apayrı bir durum. Arkadaşım sen sokakta yamuk yumuk yürüyor musun; hayır. Konuşurken anlaşılmaz şeyler mi geveliyorsun; hayır. E madem öyle, yazarken iki çizgiyi, kıvrımı bir araya getirmek senin için neden bu kadar zor nedeeeeeeen!
yazısı çirkin olmak
15 yıllık öğretim hayatım ve öncesindeki yazı yazma denemelerimi de eklersem 17 yıllık yazılarımın sonucudur. Benim dışımda okuyabilen insan sayısı sınırlıdır, çok sınırlı...
Okumayı ve yazmayı, okula başlamadan önce evde kendim öğrenmiştim. Okumam mükemmeldi, ama yazım berbattı. Okul müdürü, babama üstün zekalı öğrencilerin olduğu bir sınıftan başlamamı söylese de, babam yazım kötü olduğu için bunu kabul etmemiş. Evet. Yazım hala babama göre kötü. Ama bana göre mükemmel.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?