merdumgiriz

bir rivâyete göre Fuzulî'nin "sevmek. çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın." şeklinde cevapladığı soru.

trabzon'un ilçesidir.

baklavayı deneyenlerin tadı damağında kalmış olacak ki bazılarının verdiği tepki şu şekilde olabiliyor:
- oh, really? i like baklava.
- he he, me too. ( tamam da ne alaka şimdi?)

bazılarımız için çokokrem reklamıdır.

atı evcilleştirmeleri.

2019 çıkışlı emre aydın şarkısıdır.

sabahattin ali'nin ailesine (eşi Aliye, kızı Filiz) yazdığı mektuplardan oluşan derleme eserdir. içerisinde şöyle güzel satırlar barındırandır:

"Şunu esas olarak kabul etmeliyiz ki insanların hemen ekserisi yalnız kendilerini düşünürler. Dünyadaki bütün felâketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini düşünmek illetidir. İlk bakışta insana bir kurnazlık ve akıllılık gibi görünen bu hâl hakikatte aptallıktır. Çünkü dünyada bir insanın, başka bir insanın yardım ve alakasına muhtaç olmadan yaşaması mümkün olamayacağına, hatta en kötü hayvanlarda bile birbirlerine yardım hissi mevcut bulunduğuna göre, sadece kendini düşünmek ve başkalarının da böyle yapmasını istemek kendi kendisinin kuyusunu kazmaktır. İnsan başkalarına yardım ettiği, başkalarını sevdiği kadar yükselir. Dünyada hayatın bir tek manası varsa o da sevmektir. Hatta mukabele edilmesini bile beklemeden sadece sevmek. Başka bir insanı bahtiyar edebilmek, kendini bahtiyar edebilmekten daha güç fakat daha insancadır. Bugün böyle düşünenlere saf, hatta enayi derler. Fakat, ne derlerse desinler, biz kalbimizin ve kafamızın doğru bulduğu şeyleri etrafın ne dediğine bakmadan yapmalıyız. Hayatta en büyük vazife ve saadet olarak şunu almak lâzımdır: bize yakın ve uzak bütün insanlara yardım etmek, bütün insanları iyiliğine çalışmak..."

sabahattin ali'nin en sevdiğim romanıdır. Eserde, severek evlenen fakat hayata bakış açıları, karakterleri birbirine tamamen zıt olan iki kişinin anlaşamayarak ayrılması konu alınır.

26 Ağustos 1071 tarihinde Büyük Selçuklu Hükümdarı Alparslan ile Bizans İmparatoru IV. Romen Diyojen arasında gerçekleşen, çocukken birçoğumuza anadolu'nun sahiden kapılarının olduğunu düşündürten savaştır.

bir haydar ergülen şiiridir. eser gökay'ın sesinden dinlemek bambaşkadır.


İyi değiliz gözlük bak durmadan
kırmaya çalışıyorlar bizi hiç iyi
değiliz iki gözüm, bende can, sende cam
bırakmadılar, daha kırılacak ne varsa bizde,
gözlüğü olmayanlar çok mu acımasız oluyor
ne, çekip alıyorlar seni gözümden, öyle
çok eziliyoruz ki gözlük, sen bensiz kırık,
ben sensiz karanlık, nerde insanlık
bizi bu kadar kırmasalar, di' mi cam
dostum, onlara da birer gözlük alırdık!
Ne güzel gözümün önünde olman yine,
sensiz ne gülüşün tadı var ne de bakışın
sen olmayınca kötülük daha kötü görünüyor
gözüme, yumruklar daha zalim, sözler daha
sert iniyor yüreğime, sensiz bu dünya
bomboş görünüyor gözüme, sana gözüm
gibi bakacağım, artık senden başkasını görecek
gözüm yok, bizi görmeyenlere
söyleyecek sözüm yok, bizi çok kırdılar gözlük,
bizi tuzla buz, bizi unufak, bizi cam çerçeve
kırdılar da bakmadılar bir kez olsun can gözüyle,
şimdi hem cana, hem cama göz diktiler,
hem gözden düştük hem sözden, bir daha
kırılamayız gözlük, sonumuz olur kırılmak bir daha,
parçamızı bulamazlar ikimizin de! Ah ne bakacak
göz, ne görecek gönül bırakmadılar bize,
bir güzellik kalsaydı, iki ne dört gözümüzle
titrerdik üstüne, candan içeri olan camdan içeri
derdik demesine de, öyle bakımsız, bakışsız
bıraktılar ki gözümüzü, gönlümüzü, ne can
hevese geldi, ne göresi geldi camın,
biz birbirimize iyi bakalım gözlüğüm, canım,
belki onlar da iyi bakarlar kendilerine,
gözlüğüm, iki gözüm, kemiğim, bu sözlerimle
umarım kırmamışımdır seni, zira çok incesin
kırılırsın, kırılır arkadaşlığın camdan kalbi de!

"Geri döndüren gördün mü geçmişi?
Boşa soldurdun o nazlı gençliği.
Bir avuç toprak için yor kendini,
Dünyada ölümden başkası yalan."

(Kitaplığı görmüştür.)
- ay bunların hepsini okudun mu sen şimdiii?
- ... (yok, aksesuar olarak saklıyorum.)

Sıraya oturmuş boş gözlerle etrafı incelerken yanıma gelen çocuğun "Merhaba, arkadaş olalım mı?" Şeklindeki tanışma teklifini sınıftan hiç kimseyi tanımıyor olmama rağmen "teşekkür ederim benim arkadaşım var" deyip reddedişimdir. Bu "cool"luğun bir cezası olacaktı elbette ki günlerden birgün ilâhî adalet tecelli etmiş o çocuğa aşık olmuştum. Çocuk da o günün intikamını alırcasına 8 sene boyunca bana sataşıp durmuştu. Bu da böyle hisli bir anımdır.

Mükemmeliyetçilik. Bu yolun sonu karanlık arkadaşlar, gelmeyin.

Bir çeşit ses kirliliğidir.

Kitaptır. gitti artık gelmez gözüyle bakarsınız. Gelse de o artık tanıyabileceğiniz hâlde değildir. Kıvırmaya kıyamayıp arasına ayraç koyduğunuz sayfalar eller tarafından hunharca kıvrılmış, satırları çizilmiş, üzerine notlar alınmış hâldedir. Hüzün vericidir.

Belli bir dönem yaz tatilinin başladığının habercisi olan, şu sıralar "ben bu ilişkiye olan inancımı kaybettim ela" repliği ile twitter geyiklerine malzeme olan dizi. İlhan Mansız'ın Ömer rolünü canlandırdığı bölümdeki ölüm sahnesini 97987. kez izlerken hâlâ içli içli ağlayabiliyor oluşum tuhaftır.

birinci dünya savaşı'nın ardından isviçre'de kurulan, ülkeler arasında yaşanabilecek problemleri barışçıl yollarla çözmeyi amaçlayan örgüttür. Aynı zamanda günümüzdeki -barıştan ziyade savaşa hizmet ettiğini düşündüğüm- birleşmiş milletler'in temeli olarak bilinir.

"bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir." socrates