yasak olan şeyleri yapmanın verdiği dayanılmaz haz

Kaç yaşında olursak olalım yapılmaması gereken, önünde engel olan bir şeyi yaparken değişmeyecek olan duygumuzdur.
çocukken komşunun bahçesindeki ağaçtan kiraz aşırırken ya da zillere basıp hızlıca kaçarken aldığım haz ile şuan gecenin bir vakti buzdolabını açıp kimseye yakalanmamaya çalışarak koca bir dilim çikolatalı pastayı gömerken aldığım haz hala aynı. Şımarık bir çocuk gibi hissediyorum kendimi. Bazen hala aklımdan geçmiyor değil zillere basıp kaçmak.

İçinde yetiştiğim aile ve yaşadığım sosyal ortam nedeniyle asla sorgulamadigim yasağı yasak, kuralı kural olarak benimsedigim için asla bilemiyecegim haz. Öyle ki eğer havva ben olsaydım hiçbirinizin şansı olmayacakti (swh)

Öğretmenler odasında sigara icen ögrencinin yaşadığı dayanılmaz haz..

Normalde çok tüketilmeyen besinlerin doktor tarafından yasaklanması sonrası aşırı lezzetli gelmeye başlaması.

Varlığında kıymetini bilemeyip yokluğunda hasretini çektiğim "yumurta"dan bahsediyorum. Siz benim gibi olmayın, değerini bilin. Kahvaltıda önce sevip sonra soymaya başlayın kabuklarını. bgv

Mantığın, nefse yenik düşmesinden mütevellit duyulan haz. Misal sağlık bakanı fahrettin koca sabah twitter'da akşam televizyonlarda "maske, mesafe, hijyen" uyarıları yapıyor di mi? Yetmiyor, müezzinler hocalar vakit ezanlarından sonra aynı uyarıları tekrar ediyor. Devlet dört koldan "aman hasta olmayın" diyerek kurallar koyuyor, hırdavatçıya gitsen bile dezenfektan kullanıyorsun. Biz ne yapıyoruz? Mesire yerlerini, parkları, bahçeleri, sahilleri tıka basa dolduruyoruz. Ne sosyal mesafe kalıyor, ne maske, ne de hijyen. "Korona var" diyerek dirsek tokuşturan dayıların, mangalda birbirlerine yedikleri kaburgayı ikram ettiklerini gördü bu gözler. Müstahak bize müstahak.. Korona da geliiir, ebola da geliiir, gelir yani bu kafayla.