yaptığında herkes seni izliyormuş hissi veren durumlar

serendipity
Küçüklüğümden itibaren değiştiremediğim bazı davranışlarım vardı;
Öksürmeyi ayıp sayardım, sesimi dahi kimse duymasın isterdim. (İçine kapanık çocukluk geçirenler beni anladı hemen)
Hatta hatırlar mısınız bilmem, kaybolmasın diye boynuna bile asılan kocaman yeşil silgiler vardı. Sildiğinde toz halinde artık bırakırdı, bir de düzgün hiç silmezdi. Benim hiç öyle silgim olmadı, alerjim vardı o silgiye.
Üniversiteye geçtim hiç şansım değişmedi!
Evet o malum yeşil silgisi olan arkadaşlar hep sıra arkadaşım oldu. Toz alerjisinden dolayı boğulur derecede öksürmeme sebep oluyordu o silgi. Sınıfta öksürmek demek ırza geçmek demek gibiydi benim için nedense o kadar kötü hissediyordum. Belki de fazla alaycı sınıf arkadaşlarım vardı belki de ben çok takıntılıydım o zamanlar kim bilir.
hele öksürük, sınav anına denk geldiyse, değmeyin keyfime!!
Öksüremedikçe kıpkırmızı kesiliyor, içime öksürmeye çalışırken bu sırada, beynimden gelen boz maddenin burun kanallarıma geçiş yapmaktadır.
Hangi birine yanayım; hem öksürdüğüm için hem de burnum aktığı için iki kepazeliği de aynı anda yaşatan toplum baskısı!
Evet! Aferin size.
nushirevan
Yediğinin ambalajını elinde, çöp kovasını bulana kadar bekletmek ve oraya atmak. Sanki atar atmaz muhabirler ve televizyoncular etrafımı saracak, tema başkanı elime bi plaket tutuşturup "tebrikler yılın doğa gönüllüsü seçtik sizi" diyecek gibime geliyor. Oysa konteynerin içinde rahatsız ettiğin kediden başka haberi olan olmuyor genelde bgv
nurse
Şunu söylemek istiyorum ki her ortamda ama her ortamda o izleyen kişi benim. Hani insanların eşiyle tartışmasını, çocuğunu dövmesini, kahkahası arşa ulaşmasını izlemem ama bulunduğum ortamdaki herkesi izlerim. Temizlik personellerimizden tutun, doktorlarımız, hiç konuşmadığım iş arkadaşlarım, akrabalar, ortamdaki misafirlerim veya misafirliğe gittiğim herkesi en ince ayrıntısına kadar izlerim ama asla çaktırmam. Kimse benim sağa sola baktığımı göremez. Tüm alıcılarım sonuna kadar açık, herkesten haberdarım. Ve bir o kadar da silik bir insanım. 4 yıldır çalıştığım hastanede beni görüp "ayy cınım sen yeni mi başladın?" sorusuna çok maruz kalıyorum. Bu da işimi nasıl profesyonelce yaptığımı göstermez mi?

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol