confessions

cityortakat

1. nesil Yazar - - Yazar -

  1. toplam entry 4
  2. takipçi 0
  3. puan 0

gençlerbirliği

cityortakat
4-5 sene önce çılgınlar gibi takip edip destek verdiğim, maçlarına gittiğim takımım. başkent kulübü olmasına rağmen, başarılı olmak için herhangi bir atılım yapmaması bizler için sorun teşkil etmiyordu. her zaman zor deplasman olarak görülüp, 100-150 taraftarla kendi yağımızda kavruluyorduk. al-sat politikası uygulayan rahmetli başkanımız ilhan cavcav tam manasıyla tek adamdı. 1 kuruş borcu yoktur kulübün hala. şampiyonluğa oynayacak bir kadro kurmak başkan için hiçbir zaman öncelik olmadı. zam isteyen oyuncuyu, hocayı gözünü kırpmadan takımdan gönderiverirdi. şimdi noldu, başkanı arar olduk. oğlu geçti takımın başına. modern futbola ayak uydurur dedik, babasından beter çıktı. 3. hafta özat ı kovup 13. hafta tekrar takımın başına geçirmek gibi akla mantığa sığmayan bir işe girişti. rahmetli başkan zamanında en azından bir miktar kadro kalitesi veya oyun anlayışı vardı. ilk 11 i sayacak kadar takıma hakimdik. mesela beşiktaş kadrosunu düşünürken atiba yı yazarsın, gençlerbirliği için bu durum azofeifa yı yazmaya denkti. irfan can ı forvet arkasına yerleştirirdik. keza defans hattı için de bir düzen söz konusuydu. şimdi bakıyorum da ilk 11 i sayamıyorum. neden mi, çünkü son 2-3 yıldır ( ilhan cavcav ın son zamanları ve yeni dönem) her sezon başı takım baştan kuruldu. nerden bulunup getirildiği anlaşılmayan oyuncular vardı. bir maç 5-4-1 diğer maç 4-2-3-1 öbür maç ise 4-4-1-1 çıkan bir takım var şu aralar. geçen sene ümit özat sakatlık yokken dk 25 e kadar iki oyuncu değiştirdiği bir maçı hatırlıyorum. yani kısa kesecek olursak bu sene düşmeyi sonuna kadar hakeden bir yönetime sahip takım. ciddi bir devrim şart.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol