ülkemizde engelli vatandaşların sorunları

Tüm (özel) insanlara selam.

Bir kuzenim var 30 yaşında fakat 10 yaşındaki çocuktan farksız. Vücudundaki uzuvlarıda çok rahat kullanamıyor fakat öyle bir babaya sahip ki. Kullanamadığı uzvun eksikliğini babası tamamlıyor,yapmak istediği ve yapamadığı her şeyi babası önüne seriyor. İsmail yk ya aşık olan bu kızımızı babası konserine götürüp,ismail yk ile 5 dk görüşme randevusu sağlamıştı, hepsi 1 grubunun zirvede olduğu yıllar bu kızımız tüm kaset ve cd lerine sahipti,posterler,dergiler ve daha neler neler.. tatile çıkar,denize gider,gezdirilir,toplum içine çıkarılır,bol bol konuşturulur,sadece kendisi odasına çekilip kağıt yırtmak istediği zamanların dışında hep yanımızda oturur. Yazı yazar,dans eder ve en çok yemek yer. Mutfağa girmek dışında heryer betüle açık,serbest.

Bunu niye anlattım derseniz. Hep düşünürüm keşke böyle özel çocuklar böyle ilgili ailelere kısmet olsa. Hiç biri ziyan olmasa, hepsi hak ettiği gibi yaşasa. keşke...

Başkalarının sürekli dalga geçiyor olması.

Vardır ancak Engelli vatandaşlarımızın sorunları olmasının sebebi engeli olmadığını düşünen bizleriz. Özellikle engelli bireyin anne-babasının çocuğuna yaklaşımı bunu belirleyen önemli bir unsur. "Çocuk bizi dövüyor" diyor ebeveyn, doktor da ilaç tavsiye ediyor. Anne babası da, toplum baskısı ve kabullenememe yüzünden bu ilaçları vermekten imtina ediyor. Evet bazı ilaçlar, engelli bireyi sakinleştirmek adına ağzı salyalı bir bibloya çeviriyor, doğrudur. Ancak bu, bünyeye ve hastalık derecesine göre dozajı belirlenecek bir durum. Küçükken bedenini keşfedememiş çocuk, büyüdükçe ve hacim kazandıkça, çevresindeki akranların gelişiminin farkına varıyor, bu da sosyal hayata katılımında aşırıya kaçmasına ve uyumsuzlukla, şiddetle sonuçlanıyor. Selam veriyorsun, geliyor küt! koyuyor yumruğu böğrüne.. Art niyetli olduğundan mı, elbette değil, sosyal uyumu sağlayamadığı için böyle davranıyor çocuk. Muhtemelen o yumruktan önce anne baba çocuğu misafirler geldiğinde odasına kapatıyordur. Sosyal hizmetlerin "haftada şu kadar gün okula gelsin" tavsiyesini, konu komşu görmesin diye görmezden gelmiştir. İlaç vermiştir doktor, ilk hafta ağzından salya akıtıyor diye vazgeçmişlerdir. Ne yapacak enerjiyi bu çocuk? İlk sosyal etkileşimde aşırıya kaçması, böğrüne o yumruğu atması da bu yüzden. Hiç kızmayın ona, ana babasına da "engelli çocuğu var" diye acımayın. Çünkü onlar zaten bunu kabullenmedikleri için çocuk bu durumda! Günde 2 ilaç alıyorsa 1'e düşür. En olmadı gün aşırı ver ki, çocuk da rahatlasın, sosyal becerilerini geliştirsin, sen de sağda solda allah'ın bu imtihanı yüzünden utanma ey ebeveynler!

Engelli geçitlerinin araçlarla kapatılması
Asansör, toplu taşıma gibi yerlerde öncelik tanıyan insanların oldukça az olması.
Otoparklarda engelli vatandaşlar için tahsis edilmiş alanlara park yapılması.
Sokaklarda acınarak bakılması onların en psikolojilerini en kötü etkileyen durumdur. Bunu asla yapmayın