(bkz:#75824) numaralı giri'de biraz duygusal yazmış olabilirim. Belki de yazmamam gerekirdi. Hastalıklar, hem bu dünya hem de ukba için birer imtihandır. İş odur ki imtihanı geçmeye gayret edelim, sınavı tamamlayalım. Eklemlerim tutmaz olduğu bir dönem şu şiiri yazmıştım:
Eyyub'tan katre kadar ibret almadım sanma
Bilmem şifa dilemek sabırdan imtina mı?
Hikmetinden de sual olunmaz derler ama
Rahmetinden ötürü bitmez mi imtihanı?
Kana boğuldu yine karanlık dehlizlerim
Seccade görmez oldu eğilmeyen dizlerim
Allah'a ayan ama kullarından gizlerim
Sanki yıllardır bünye sıhhate aşina mı?
Şişme ey nefsim şişme, var bunun da kötüsü
Eklemden fakirsen de sağlam tut menisküsü
"Bilemedim ben" dedi, hekim ordinaryüsü
Her hasta onuldu da benimki mutena mı?
Bakma; etmem şikâyet, kabullendim hilkati
Şükretmeli bugüne, sürse de meşakkati
O lütfu hoş olanın, kahırda hakikati
Ya Şafi kabul eyle aciz hamdüsenamı
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?