kangal köpekleridir. işim icabı sabah 4'te işe gitmek üzere yola çıktım. kırsal bir alanda yaşıyordum. elektrikler de yoktu. gündüz büyükbaş hayvanlara bekçilik eden 5 kangal köpeği, karanlık bir köşede mahallenin o*ospu köpeğini aralarına almış tren yapıyorlarmış. karanlıkta seçemedim, cart diye önlerine çıkınca 5'i birden üzerime atladı. kangalın karakteristik özelliği midir nedir bilmiyorum, ısırmayıp kafa attı bu hayvanlar bana. boyunlarında dikenli tork denilen tasmaları vurmaya çalışıyorlardı. elimde o günkü nevalem bulunan bir çanta ile boks antremanı yapan kişinin karşısındaki antrenör gibi çantayı elime geçirip sağlı sollu kendimi korumaya çalıştım. tabi yerler buz.. geri geri adımlar atıyorum çünkü hayvanların kafa darbeleri çok güçlü, çantam yavaş yavaş patlıyor.. düşüverdim yere.. o geçen 2 saniyede hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti. hayvanlar benimle uğraşmayı bırakıp malum köpeğe geri döndüler. sürüne sürüne uzaklaştım buzun üzerinde. atlattığımı düşündüm ama bu defa anksiyete bozukluğu başgösterdi. 1-2 yıl da bu dertten muzdarip kaldım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?