sevdiğin birinin ölmesi

merdumgiriz
Hep yaşamaktan korktuğum, nihayetinde ilk kez 3 yıl önce deneyimlediğim acı. insanın dengesini fazlasıyla alt üst eden bir durummuş. Her anlamda... kolay kolay kararsızlık yaşamayan, ikilemde kalmayan biri olsanız dahi... Onunla geçirdiğiniz günleri hatırlamak üzer sizi ama yine de onu unutmaktan korkar, düşünmeden edemezsiniz. Bir gününüz onu hatırlamadan, ona dua etmeden geçtiğinde suçluluk hissedersiniz. Ondan kalan eşyalara bakmak içinizi acıtır, onları yok etmek istersiniz ama hatıradır diye gözünüz gibi sakınmanız gerektiğini düşünürsünüz hemen ardından. Koca bir çaresizlik denizi içinde yüzersiniz boğula boğula...
mahur
Neredeyse ondört yil olacak.
Günler ne çabuk geçiyor.
Yolda bazen yaşıtlarına denk geliyorum.
Hayatları heva hevesle tükenip gidiyor.
Yaşasaydı sanki ne olacaktı, diyorum.
Sonra bakıyorum boyunca çocukları olmuş.
şoföründe çocukları varmış.
Olsun onuda affediyorum,
korkuyla koymuştur cebine uyuşturucuyu
artık benimde çocuklarım var ağabey.
Neyse ki ölüm var, elbet birgün kavuşacağız, inanıyorum.
gulurkensandalyedenduseneksicininkafasindakibere
Yıllar önce oyun arkadaşımı, canımı, kardeşimi, abimi, kaybederek yaşadığım durum. Hep yaşasaydı nasıl olurdu diye düşünürken bulurum kendimi. Benim yaşımdayken öldü, yaşasaydı muhtemelen evlenmiş çoluğu çocuğu olmuştu. Çok bakımlıydı, çok dikkat ederdi kendine ama muhtemelen saçına aklar düşmüştü. 2 hafta sonra ölümünün 7. Yılı. Zaman su gibi akıp gidiyor. Sesini unuttum. Bazen yüzünü unutuyorum. Ama acısı hala içimde. Nurlar içinde uyusun..
obsesif
ne yazık ki herkesin bir şekilde geçeceği travmatik süreçtir. çocuklarda ve yetişkinlerde birbirlerinden farklı duygusal tepkiler görülmektedir.

örneğin bu olay karşısında yetişkinlerin çoğunda şok (şaşkınlık) görülürken, çocuklarda ise yoğun üzüntü görülebilen ilk duygusal tepkidir. bu tepkileri takiben kaygı, suçluluk, inkâr, depresyon, yas süreci vb. de eşlik edebilir. ancak çocuklar birtakım meşgaleler (oyun vb.) ile bu duruma çare bulup üstesinden gelebilirken, aynısını bir yetişkin için söylemek oldukça güç.
secret men
oyun arkadaşımı, abimi, kaybederek yaşadığım durum. zaman su gibi akıp gidiyor. sesini unuttum. bazen yüzünü unutuyorum.
mekanı cennet olsun nurlar içinde yatsın...
ecenur
peki sevdiğin birinin senin için ölmesi hangisi zor karar veremedim hala yaşıyor sarılma imkanın var ama yaparsan kendine karşı yapacağın en büyük ayıp olur toprağına dahi olsa sarılabilmek mi yoksa hiç sarılamamak mı?
serendipity
Yaşarken ölmek mi, ölmeden ölmek mi arasında gidip gelsem de her iki kapıya da çıkan, acı eşiğinin belki de en üst seviyesini yaşayabileceğiniz sorunsaldır.
Önce yüz hatlarını sonra sesini en nihayetinde bütünsel ayrıntılarını unutmaya başlarsınız. Taa ki günün bir yerinde ufak hatırasına denk gelene kadar. Sonraki süreçlerde de bu durumu atlatana kadar elbette ki hatıraları yaşıyor olacak. İşte sadece ölmeyecek olan o malum hatıralar olacaktır.
Neyse ki ölüm hepimiz için var olup sevgili Zeki Müren'in de dediği gibi (bkz:elbet bir gün buluşacağız) moduna yatay geçiş yaptığımızda ufak ta olsa teselli bulacağımızı biliriz.

Elbet bir gün buluşacağız Değil mi tüm sevdiklerim.
Rahmetle...

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol