Rahmetli eniştem vefat ettiğinde yaşadığım duygudur. Enişte gibi değil, dayı gibi, amca gibiydi benim için. Eczacı idi kendisi ve her hasta olduğumuzda onu arardık. Yeni vefat ettiği zaman aramıştım ve telefonu açılmıştı. Telefona bakan halamdı, eniştemi soracaktım ki o anda aklıma vefatı geldi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü, boğazıma resmen bir şeyler düğümlendi. Çünkü halamları başsağlığı için daha aramamıştım. Böyle şeylerde pek iyi değilimdir. O an ağlamaya başladım ve halam anladı. Bazen içim sızlar. Biliyorum bir gün görüşeceğiz. Hala rüyalarımda görür sarılır öperim. Allah kismeye hasret çektirmesin.
allah rahmet eylesin
Amin. Allah razı olsun.