En yakın ihtiyaç sahiplerine, utandırmadan ulaştırabilmek için elimizden geldiğince duyarlı olmamız gerekiyor.
Bir kişiyi giysileri Çöp konteynırına atarken fark ettim. Yanına gidip tatlı dille uyardım. Aldığım tepki şok ediciydi.😐😒sanane!
Veren elden eylesin rabbim herkesi...
kullanılmayan giysileri ne yapmalıyız
Geçenlerde belediyenin özel köşe oluşturarak, yardımseverlerimizin (!?) ihtiyaç sahipleri için kıyafet bıraktıkları cadde üzerinden geçiyordum. Gece saat: 03.00 sularındaydı. Binaların ışıkları sönmüş, Katlı otoparktan birkaç unutulmuş sinyalden gelen ışık dışında beni de görecek kimse yoktu.
Kenara çekildim. Tek başımaydım. Arabanın içinde bekliyorum.
İlk önce 10-15 kişilik grup geldi o bahsettiğim platformun başına. Gündüz utandıkları için belki gece geliyorlardır diye düşündüm. Sonra başka başka gruplarda geldi, arada aileler falan da var. Kökeni farklı olduğu anlaşılanlar da var tabi. Lafı çok uzatmayayım. Yaklaşık 50 kişi geldi 1 saat içinde. Kimse bir şey almadan dönünce; ''beğenmiyorlar mı acaba?'' diye içimden geçirdim. Kimse kalmayana dek bekledim. Sonra ''ne var orda boş dönülecek kadar?'' deyip, ben geçtim platformun başına.
Ne görsem iyiydi?
Belki tonaja vurulsa onlarca ton kıyafet, sayıya vursam binlercesi var.
Nenem zamanından kalma, her yeri yamalı bohça bluz, kazaklar.
Pantolon demeye bin şahit, renk değiştirmekten özünü kaybetmiş kumaş parçaları.
Az kullanılmış (kirletilmiş) bebek bezleri?!!
Tabanı yok, üstü çok ayakkabımsı bilmem neler?!
Kaçmış çoraplar, Fermuarsız çantalar..
Liste uzayıp gidiyor.
Sinirlendim bulduklarımı çöpe taşıdım.
Vatandaşımız iyilik yapıyorum derken alay ettiğini hatırlatan konu başlığına binaen; Kullanmadığınız, daha doğrusu beğenmediğiniz, doğada ki hiçbir canlıya yakışmayan hiçbir şeyi böyle hayırlı yerlere bırakmayınız. Kendi layığınız olan çöp kutularına ayrıştırarak bırakınız efendim!
Kenara çekildim. Tek başımaydım. Arabanın içinde bekliyorum.
İlk önce 10-15 kişilik grup geldi o bahsettiğim platformun başına. Gündüz utandıkları için belki gece geliyorlardır diye düşündüm. Sonra başka başka gruplarda geldi, arada aileler falan da var. Kökeni farklı olduğu anlaşılanlar da var tabi. Lafı çok uzatmayayım. Yaklaşık 50 kişi geldi 1 saat içinde. Kimse bir şey almadan dönünce; ''beğenmiyorlar mı acaba?'' diye içimden geçirdim. Kimse kalmayana dek bekledim. Sonra ''ne var orda boş dönülecek kadar?'' deyip, ben geçtim platformun başına.
Ne görsem iyiydi?
Belki tonaja vurulsa onlarca ton kıyafet, sayıya vursam binlercesi var.
Nenem zamanından kalma, her yeri yamalı bohça bluz, kazaklar.
Pantolon demeye bin şahit, renk değiştirmekten özünü kaybetmiş kumaş parçaları.
Az kullanılmış (kirletilmiş) bebek bezleri?!!
Tabanı yok, üstü çok ayakkabımsı bilmem neler?!
Kaçmış çoraplar, Fermuarsız çantalar..
Liste uzayıp gidiyor.
Sinirlendim bulduklarımı çöpe taşıdım.
Vatandaşımız iyilik yapıyorum derken alay ettiğini hatırlatan konu başlığına binaen; Kullanmadığınız, daha doğrusu beğenmediğiniz, doğada ki hiçbir canlıya yakışmayan hiçbir şeyi böyle hayırlı yerlere bırakmayınız. Kendi layığınız olan çöp kutularına ayrıştırarak bırakınız efendim!
Maalesef bu tarz insanlar yüzünden hayır yaparken bile utanır hale geldim. çocuklarımın olmayan elbiselerini ayakkabilarini temizleyip ütüleyip hurçlara koyup ihtiyacı olanra veriyorum bu yardımlaşma sayesinde ne israf oluyor ve durumu olmayanlra elimden geldiğince yardım ediyorum. Bu işler kimsenin gönlünü kırmadan olur ben teklif ederken bile utaniyorum yanlış anlamasin diye binlerce kere özür dileyerek kusura bakma diye söylüyorum. Biraz kendilerini onlarin yerlerine koysalar
Çok haklısınız. Bir de kıyafetin yanı sıra yine hayır işlediğini düşünerek, çöplük olan beyaz eşya, mobilyaları dağıtan ancak özünde samimyetin hiçbir cibiliyeti olmayanların konusuna değinmedim. İyi ki sizin gibi ince düşünenlerimiz var.
Okulumuz polis karakolun karşısında her gün gidip geldiğim için bir gün kalabalık olduğunu gördüm dikkatimi çekti bi baktim kaçak multeciler yakalanmış çocuklar bebekler genç delikanlılar içim el vermedi kapida duran görevliye sordum yardım yapsak olur mu içim acıdı durumlarına dedim hanfendi merak etmeyin devletimiz yardım eder dedi. Evet biz ulkece Suriyeli onlara yardım eden devletiz ama insanımız değişti muslumalik bu olmasa gerek dinimiz komşusu açken yatan bizden değil hadislerle varken insanligimiz ölmüş diyorum.
Kusura bakmayın bu konularda çok hassasım dayanamiyorum böyle insanlari görüp okuyunca
Sosyal yardım derneklerine bağışlayabiliriz. Üstelik sadece giysiler değil mobilyalar için de aynı şeyi söyleyebiliriz. Evde çocuğun sığmadığı, oldukça yeni bir çocuk yatak odası takımım vardı. Daha önce letgo 'dan satardım ama bu defa ihh'yı aradım. Fotoğrafını çekip gönderdim ve "gelin alın" dedim. 2 saat sonra il görevlisi ve yanında adamları ile birlikte gelip "Allah kabul etsin" deyip komple söküp götürdüler. Yetmedi, bi de yeni doğum yapmış suriyeli bir annenin evine yerleştirirken de fotoğraflarını çekip gizlice bana attılar. Annenin sevinci görülmeye değerdi. Eğer bölgenizde bu gibi sosyal yardım kuruluşları yoksa, bölgenizin en büyük camiisine gidip cemaatin girmediği o diğer kapıya bırakabilirsiniz. Çünkü imamlar da bu gibi görevlerde veya bu görevlerde olan kişileri tanıyorlar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?