kendine ait bir oda

mahur
(bkz:virginia woolf)'un bir eseridir. Sayfalarının kısalığının aksine oldukça derin bir kitap. Beni oldukça düşündürdü ve yazmaya teşvik etti. Keşke kendisi hayatta olsaydı da sorularımı iletebilseydim. Kurmaca yazmak isteyen her yazarın kendine ait bir odası yani mutlaka yalnız kalabileceği bir mekanı olmalı diyor. Ayrıca yıllık en az 500 pound civarında bir geliri olması gerektiğini savunuyor. Şimdilerde. “500 paund” ne kadardır neye denk gelir hiç bilmiyorum. Yani yazarın kastettiği sanırım yazar olmak isteyen bir kadının veya erkek de olabilir geçim sıkıntısı çekmemeli, eğer gerçekten yazmak istiyorsa rahat bir yaşama sahip olmalıdır diye diretiyor. Birçok Türk yazar biliyorum ki geçmişte geçim derdiyle gece gündüz çalışmış; öğretmenlik, tercümanlık daha nice binbir çeşit işler yapmış. Ama bu sırada vapurda, otobüste, her nerdeyse durmadan, yorulmadan, dinlenmeden yazmış, okumuş. Hatta Virginia Woolf' un kendisi de diyor ki (bkz:Jane Austen ) yazılarını kendi evinin solonunda yazarmış ve birçok misafirleri olurmuş. Hatta Yeğeni anılarında hangi ara kitaplarını yazdığına şaşırdığını paylaşmış.

Kendi zamanının kadınlar açısından ne kadar şansız olduğundan dem vuruyor. Bir kadının refakatçisi olmadan üniversite kütüphanesine giremediğini anlatıyor. Günümüze bakarsak heralde bizi çok kıskanırdı. Her kitap her yazar bizim emrimize amade, ulaşamayacağımız bir kaynak yok sayılır. Her şey elimizin altında ama yazmayı bırak, okuyan kaç kişi var ?

Kronolojik olarak kadın yazarlardan bahsetiyor. Onların iyi olduğundan, yazmayı denediklerinden ama hiç birinin bir derinliğe ulaşamadığını söylüyor. Hepsi bir yerde takılıp kalmışlar ve kendilerini geliştirmemişler. Birde eğer bir Shekspir'in bir kız kardeşi olsaydı o zamanda daha tiyatronun kapısına varamadan ölüp gideceğini iddia ediyor. Maalesef o günün şartlarına bakılınca doğru söylüyor gibi görünüyor. Ama şimdi modern zamanlarda durum bu şekilde değil ve herkes olmasada birçok kişi birçok olağana sahip ama hala bir “Shekspirella” ortalarda yok. O zamanki kadınlar gibi dertlerimizde mevcut değil Tek derdimiz aksama ne pişirsem olmuş. Mevzu çok derin: ama biz yüzeyseliz. Sanırım o zamanlardan beri pek birsey değişmemiş bir çok şey değişmiş gibi görünsede kadınlar hep şikayetçi ve memnuniyetsiz...
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol