insanlık

Bütün insanları içine alan varlık.

Tükendikçe beraberinde umudu, hayatta kalma isteği ve gücünü de tüketen şey. "Kim bilir yarın nelere şahit olacağım?" endişesiyle gözlerimi yumuyor, ertesi sabah dünün bin beterine gözlerimi açıyorum. Bu şekilde yaşamak yerine aklını oynatmış, her şeyden bihaber biri olarak yaşamayı tercih ederdim. Ya da hiç var olmamayı... Bilmek, bazı şeylerin farkında olmak ağır bir yük.

Eskilerin "eskiden böyle rahat yaşam yoktu. bulaşık makinesi, çamaşır makinesi, doğalgaz yoktu. suyu bile kuyudan çekerdik." dedikleri yerdeyim. Ama ne yazık ki yokluğunu sıralayabileceğim uzun bir listem yok. Yokluğundan şikâyet ettiğim tek şey "insanlık".
Yetiştirdiğim neslin insanlıktan nasibini alamayacak olmasından endişeliyim. Sanırım bizler son kırıntılarını tüketiyoruz.

Dünyanın ilerleyen zamanlarda yaşanılacak hiçbir güzelliği kalmayacak. Manevi değerleri tükettiğimiz gibi maddi değerleri de kaybediyoruz. Çok acı verici.