İlk okul birinci sınıfta sınıf arkadaşımız ezginin yere düşüp başının kanaması, Ezgi ağlıyor diye tüm sınıf olarak ağlamaya başlamamız, Rezzan öğretmenin bizi susturmayıp onun da ağlamaya başlaması, sınıfın ağlama sesine başka bir öğretmenin gelmesi ve susana çikolata vereceğim demesiyle Rezzan öğretmen ve Ezgi hariç sınıfta aglayanin kalmaması benim için garip bir deneyimdi. O yaştan pragmatist ve kaypak bir sınıf olarak tarihe geçtik.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?