hüzün

Böylesine güçlü bir duygunun tam ifadesi olmadığı gibi kişiden kişiye canlıdan canlıya değişebilen etkisini ancak başka tarifsiz duygularla açıklanabilir.

Sanki göğüs kafesine mukavemet uygulayan kn/m'lik yatay kuvvet tesir ederken aynı zamanda boğazında yumru bırakmışçasına çırpınır halde vaveylası duyulmayan halet-i ruhiyedir.

Bazen bahanesi sonbaharın ölümü sarı yapraklar olurken bazen de morg duvarına düşen Bodrum katın fener camından sabaha doğru yansıyan güneş ışığının tarifsiz sıcaklığı ölüm soğukluğuyla yine buz haline dönüşüyor olmasıdır.

bazen gecenin 03.00'ında manasız çalan telefon ve bir "efendim" dahi diyemeden gelen bir ağlamaklı hıçkırıklı kısılmış ses bazen de o duymak istemediğiniz "inşallah o değildir korkusunun üstünüze çöken negatif yüklü bulutudur."

Tüm bu çöken magma tabakası kalınlığındaki katmanlar gelip üstünüze oturmuş da hareket edemeyip kalakalırsınız ya işte öyle tuhaf bi his. Dudağının bitiş çizgisindeki yer çekimine yenik düşen çizgisiyle göz kapaklarının yarı açık yarı kapalı dünyanın tüm yükünü sığdırmış kırılganlığıyla adeta cümlenin sonundaki nokta gibi göz bebeğinin kenarında ha aktım ha akacak duran birikmiş göz yaşıyla kenarda bir başına kalakalır öylece tüm sustukların. Belki birkaç gün belki yıllarca belki de birkaç saate geçecekti ama akla düşenler ancak yine de o içini "cız" ettirecekti, kaçınılmaz sondu!