günlük tutmak

mahur
Günlü tutmak deyince çocukluğuma gittim. Her ilkolkul çocuğu gibi bir zamanlar benimde günlük tutmuşlugum vardır. Taki anneme kızıp günlüğümü kalorifer kazanında yakana kadar. O günden sonra birdaha hiç günlük tutmadım. Çok kırılmış ve kızmıştım. Ben günlüğüme "sarı çiçeğim" derdim. Çocukluk işte böyle hitap ederdim. Çünkü günlüğümün dışında sarı çiçekler vardı. Annemde bu sarı çiçek meselesini benim sevgilim var diye yorumlamış. Sözde ben yazdıklarımı ona hitaben yazıyormuşum. Biz muhafazakar biz aileyiz. Annem bu büyütüp beni baya üzdü. Aslında benim asla o taraklarda bezim olmadı, hiçbir zaman. Ben inek kıvamında, kendi halinde bir çocuktum. Bilir misiniz, bilmem Ipek Ongun diye bir yazar vardır. O zamanlar onun gençlik serisi kitapları vardı. Günlük şeklindeydiler. Bende onları okuduktan sonra özenip günlük tutmaya başlamıştım. Kitapta ki kız kiraz agacim deyip baslardi gunluklerine. Tamamen ona özenmemden dolayıydı.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol