fuzuli

Yersiz, gereksiz

Asıl adı Mehmed bin Süleyman olan Türk divan şairidir. Azerbaycan Türkçesinde eserler vermiştir.

Şiire başladığı yıllarda çeşitli mahlaslar kullanmış fakat bunların başka şâirler tarafından da kullanıldığını görünce hepsinden vazgeçmiştir. Sonunda "gereksiz, lüzumsuz" anlamına gelen, hiç kimsenin beğenmeyeceğini düşündüğü "fuzuli" kelimesini keşfedip mahlas olarak kullanmaya başlamıştır. Ayrıca bu kelimenin bir diğer anlamı da "faziletli"dir.


Mahlasını tercih ediş hikâyesini Farsça dîvânının mukaddimesinde (giriş kısmında) şöyle anlatır:

“Düşündüm, eğer şiirde başkaları ile müşterek bir mahlas alırsam muvaffak olamadığım takdîrde bana yazık olur. Muvaffak olursam mahlas ortağıma zulmetmiş olurum. Bunu ortadan kaldırmak için kimsenin kabul etmediği ve edemeyeceği bir mahlas aldım. Böylece mahlas sebebiyle gelebilecek üzüntülerin kapısını kapadım ve şiirlerin karışması endişesinden kurtuldum.”

"Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var
Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var"

diyen şair, düşünür, bir de "hakkı dayı" adında kırlent sahibi insan.


(bkz:leyla ile mecnun)