en güzel anılar

Bir yaz günü arkadaşlarımla birlikte parka gitmiştik. Hava muhteşemdi. Salıncakta sallanıyordum ve birden içimden 'Tanrım bu görüntüyü öyle bir kazı ki zihnime hiç aklımdan çıkamasın. Hep dursun, hatırladıkça mutlu olayım' demiştim. Şimdi o arkadaşlarımın hiç biri kalmadı ama o görüntü bende kaldı. Her zaman da mutlulukla hatırlıyorum. Her hatırladığımda da ayrı şükrediyorum.

3. Sınıfa falan gidiyorum, mavi önlüğümü giymişim saçım sıkı sıkı at kuyruğu yapılmış. Dantelli yaka takmışım, bir ara çok modaydı. Annem mutfakta bana portakal soyuyor okul için. Bıçak koymak istemiyor, kabuğunu kesip bir poşete koyuyor. Okulda soyarsın diyor. İçimde bir huzur var sebebini bilmediğim. Portakalı alıp okula gidiyorum. Teneffüste soyup arkadaşımla yiyoruz. Eve döndüğümü hatırlıyorum yine mutluyum. Sadece bir saatliğine o güne dönüp annemi öpüp koklayıp hiç bırakmamak isterdim. Mavi önlüklü küçük kız olmak isterdim.

Bayram demişken çocukluğumdaki bayramlarımı anlatmak istedim.. bayram için alınan kıyafetlerimi uyumadan önce yatağımın ucuna koyardım. Snra orda kırışır diye alır çalışma masama koyardım.. ordada kalem pası ve silgi kırıntıları vardı.. en iyisi dolaba asmakdı. Olsundu orda görmem ama kıyafetlerime zarar gelmezdi.. sabah mutfaktan miss kokular yükselir annem kahvaltı hazırlar bir yandan da seslenirdi 'büşraaa, meryemmm hadi uyanın kızım'.. uyanır gülümserdim.. bugün bayramm. Hemen yüzümü en güzel şekilde yıkayıp hemen kıyafetlerimi giyer anneme gösterirdim. Annem kahvaltı hazırlığını ablama devreder saçlarımı yapardı.. evin en küçüğü olunca ilgiyi mıknatıs gibi çekerdim..sonra bende son tabak ve kaşıkları masaya götürürdüm.. babam ve abim namazdan çıkıp çeşit çeşit ekmekler alıp gelirlerdi. Annem babamın elini öperdi babamda annemin alnını. Hepimizde güler yüz.. sonra sıra sıra babamızın annemizin elini öpüp kahvaltı masasına geçerdik. Bayram sabahı ailemle bu dakikalar benim için çok özeldi.. şimdi bende kahvaltı sofrasını kurmuş. Minik hanzademin cicilerini giydirmiş eşimi bekliyorum.. ben onun elini öpeceğim oda benim alnımı..

Okulda genelde bi köşede oturup kitap okuyan kişi ben olurum. Bu durum üniversitede de pek değişmedi. Çok sıkı olduğum birileri yok. "en yakın arkadaşım" diyebileceğim birileri yok. Yanlış anlaşılmasın bu durumdan şikayetçi değilim Kendi tercihim. Neyse yaza doğru bizim kampüste unibike'ler ortaya çıkar. İşte uygulama indirip para yükler sonra yolda bulduğunuz bir bisikleti açıp kullanırsınız falan filan. 21.30 da biten dersten çıkıp nerdeyse 2 saat hiç samimi olmadığım insanlarla kampüsü keşfe çıkmıştık. Tadı damağımda kaldı..

(bkz:istanbul ) (bkz:kadıköy )'den deniz otobüsüne bindim (bkz:ramazan ) ayı (bkz:ezan ) okundu orucumu simit ve su içerek açmıştım güzel bir duyguydu,deniz'in ortasından Eminönü'nü seyrederken.