Dukkha: Istırap
Bir arada bütünleşmiş, bileşmiş, oluşmuş hiç bir şey değişimden, çözülüp dağılmaktan kurtulamaz. Yanılgı değişim içinde olan, geçici olan şeylere sanki hiç değişmeyeceklermiş, sanki kalıcı şeylermiş gibi tutunmaya, sarılmaya çabalamaktan geçiyor. Oysa elde etmek istediğimiz şeyi elde edene kadar o şey değişiyor, koşullar değişiyor, bu arada biz kendimiz de değişiyoruz farkına varmıyoruz.
Farkına varmamak insanı ıstıraba sürükler, hasret çektirir gözyaşı döker döktürür. Hasret mi çektiriyoruz, değişmeden bundan kurtulmadan vuslata mutluluğa barışa kavuşamayız. Yanılgı insanı peşinden sürükler doğruymuş gibi gösterir, bunu iyi analiz etmeden çözmek için aklınla fikrinle tahlil etmeden, yanılgıya tutunursan hep yanılır kalırsın, gerçeğe ulaşmaz yalanların içinde ıstırap çeker-çektirisin kaybolur anlamsız değersiz kalırsın. İnsan doğuyor büyüyor ve sonunda ölüyor bunca değişimden geçerken, değişmek gerek, yenilenmek gerek, çaba sarf etmek gerek. Bu âlemde değişmeyen ne var yaratılmışların içinde? Az dikkat az çaba gerisi gelir sana kaba, vesselam.
Farkına varmazsan gönül kalır viran
Hani nerede dersin dün yanımda olan
Istırap çektirme ıstırap çekersin bunu bil
Farkına varan fark edendir kul her an
Gönül hanesinde susmaya gelmedik
Gülmeyenler varsa güldürmeye geldik
İnsanız biz insan olarak kendimizi bildik
İnsan olmayan ağlatır diye haddini bildirmeye geldik
Mehmet Aluç-Gülveren