(bkz:viktor frankl )'ın iki kısımdan oluşan bir psikoloji kitabıdır. İlk bölüm toplama kamplarındaki kişisel deneyime dayanır. Bu kısmi daha basit ve anlaşılabilirdir. Frankl kendi deneyimleriylede insanın acıda bile hayatın anlamını bulabileceğine inanıyor. Bu fikrini Nietzsche'nin; sizi öldürmeyen şey güçlendirir" sozuyle pekiştirir.
kitabın ikinci kısmı ise logoterepiyi anlatan kısımdır. Bu bölümü, ben çok zor okudum. Tamamen psikiyatr biliminin terimleriyle birebir anlatılmıştır. Çevirmende bu arada hiç yardımcı olmamış. Dipnot olarak bir bölüm veya kitabın sonuna terimleri açıklayan bir sözlük olmalıydı. Bu eksikliği sıkıcı deyip kesip atmak istemiyorum ama zordu.
Yaşamın anlamı insandan insana, andan ana değişebileceğini söylüyor yazar. Önemli olanın yaşamın anlamı değil, daha çok belli bir anda bir insanın yaşamının özel anlamıdır. Bunu üç farklı yoldan kesfetmemiz mümkün. 1.bir eser yaratarak veya bir iş yaparak. 2. Birşey yaşayarak veya bir insanla etkileşerek. 3. Kaçınılmaz acıya yönelik bir tavır geliştirerek
Bu kitapta ve ayrıca başka yerlerde de karsilastigim bir fikri paylaşmak istiyorum: başlarına gelen trajik olaylar sonucunda belirli bir olgunluğa, aydınlığa ulaşan insanlara sorulduğunda, bu yaşadıkları deneyimi geriye alsak ve bugünkü geldikleri noktada olmasalar yani başlarına o kadar acı gelmese bunu geriye çevirmeyi kabul ederler mi diye sorsak. Cevapları; " asla" olacaktır. Acıda bile anlam bulabilmek mümkündür der logoterapi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?